ดูหนัง Tokyo Tower Mom Me and sometimes Dad (2007) รักยิ่งใหญ่ หัวใจให้เธอ Eiko ทิ้งสามีที่ติดเหล้า และพา Masaya ลูกชายของพวกเขาออกจากโตเกียวและกลับไปยังบ้านเกิดของเธอในชุมชนเหมืองแร่ในชนบทของคิวชู เธอทำงานหนักเพื่อสนับสนุนเขาแม้ว่าจะเรียนมาหลายปีแม้ว่าเขาจะเสียเวลาไปกับการเรียนศิลปะในมหาวิทยาลัยโตเกียวก็ตาม
หลังจากสำเร็จการศึกษา เขาต้องดิ้นรนหางานทำและในที่สุดก็ใช้ชีวิตร่วมกันเพื่อแม่ของเขา ในที่สุดลงเอยด้วยงานหลายอย่างในฐานะนักวาดภาพประกอบและแม้กระทั่งในฐานะพิธีกรรายการทอล์คโชว์ที่มีเนื้อหาเกี่ยวกับเรื่องเพศทางวิทยุ เมื่อเออิโกะป่วยด้วยโรคมะเร็ง มาซายะก็ชวนเธอไปอาศัยอยู่กับเขาที่โตเกียว ซึ่งบทบาทของการสนับสนุนกลับตรงกันข้าม
ดูหนัง Tokyo Tower Mom Me and sometimes Dad (2007)
เป็นภาพยนตร์ประเทศญี่ปุ่นปี 2007 ควบคุมโดยโจจิ มัตสึโอกะ ภาพยนตร์ประเด็นนี้ปรับเปลี่ยนมาจากชีวประวัติขายดิบขายดีเป็นเทน้ำเทท่าของลิลี่ แฟรงกี้ ผู้ประพันธ์ ดาราหนัง คนวาดภาพประกอบ ดีไซน์เนอร์ นักเล่นดนตรี แล้วก็ช่างถ่ายรูปคนประเทศญี่ปุ่น เอโกะในวัยเด็กเล่นบทโดย ยายาโกะ อูชิดะ บุตรสาวของผู้แสดงคิริน กิกิ ซึ่งเล่นบทเป็นเอโกะในฐานะหญิงสูงอายุ ภาพยนตร์ประเด็นนี้ได้รับเลือกให้เป็นภาพยนตร์ดีรายปี 2008 จากพิธีการมอบรางวัล Japan Academy Prize
หนุ่มน้อยผู้สืบทอดนิสัยขาดความรับผิดชอบของบิดาจะต้องดูแลแม่ที่เป็นโรคมะเร็งเมื่อคุณย้ายมาอาศัยอยู่กับเขาที่เมืองโตเกียว ธรรมชาติที่หลักแหลมรวมทั้งมีความรับผิดชอบของคุณทำให้เขาจำต้องเรียบเรียงชีวิตใหม่ ‘ลูกมั่นใจแล้วหรือ ที่จะให้แม่อยู่ตรงนี้?’ จะมีลูกสักกี่คนภายในโลก ที่เพียงพอโตเป็นผู้ใหญ่แล้ว สามารถตอบปัญหานี้ด้วยความสมัครใจว่า ‘มั่นใจสิ’, นี่เป็นหนังที่ผมถูกใจมากมายๆรวมทั้งชิงชังสุดๆ, ถูกใจเพราะว่าเป็นหนังที่จะทำให้พวกเรารักแม่มากเพิ่มขึ้น ส่วนโคตรไม่ชอบเพราะว่าการเห็นแม่ทนทุกข์, “จำเป็นต้องมองให้ได้ก่อนตาย”
ผมมองเห็นคะแนนของหนังประเด็นนี้ใน IMDB ค่อนข้างจะต่ำ (7.5/10) Tokyo Tower Mom Me and sometimes Dad ก็สงสัยมากมายว่าเพราะอะไร? เข้าไปอ่านข้อวิพากษ์วิจารณ์ฝั่งยุโรปอเมริกา ก็พอเข้าใจ ด้วยฐานรากการใช้ชีวิตที่ไม่เหมือนกัน วัฒนธรรมการชุบเลี้ยง ครอบครัว ความเชื่อมโยง แนวความคิด ทัศนคติ ฯ ไม่แปลกที่ชาวยุโรปอเมริกา จะไม่อิน หรือรู้เรื่องหนังที่เต็มไปด้วยอารมณ์หัวข้อนี้, พวกเขาเห็นว่านี่เป็นหนังที่เยิ่นเย้อยืดยาวรวมทั้งมีความธรรมดาจืดจาง ว่ากันตามจริงเป็น ‘ไม่มีสาระ’
โน่นเนื่องจากว่าพวกเขาจำนวนมากไม่รู้เรื่องหรือเห็นค่าจุดสำคัญของครอบครัว นี่เป็นสิ่งที่พวกเราจะไปต่อว่าต่อขานอะไรพวกเขามิได้ครับผม ความประณีตบรรจงและละเอียดลออของเรื่องพรรค์นี้ ฝั่งทวีปเอเชียย่อมมีมากยิ่งกว่าอยู่แล้ว, โดยเฉพาะกับหนังที่ใช้อารมณ์เป็นตัวเดินเรื่อง พวกเรายินดีที่จะร้องไห้ฟูมฟายทิชชู่หมดเป็นม้วนๆไม่อายคนไหนกัน แต่ว่ากับฝรั่งนี่เป็นสิ่งน่าอับอายขายหน้า ไม่มีผู้ใดเขาเป็นกัน บางบุคคลร้องไห้ไม่เป็นด้วย
Tokyo Tower เป็นหนังที่ผมกุรีกุหน้าจอ เสือกสนไปดูตั้งแต่วันแรกที่เข้าฉาย (ถึงแม้ว่าก็ไม่เคยรู้หรอกนะว่าเกิดเรื่องเกี่ยวกับอะไร) จำไม่ได้ว่าที่ Lido หรือ House Rama เนื่องจากว่าผมมอง Soundtrack เพียงแค่นั้น, มองจบออกมาตาแดงกล่ำ เวรเอ้ย! ไม่น่าพลาดมาดูหนังหัวข้อนี้เลย นี่เป็นหนังที่ถูกใจมากมายๆรวมทั้งรังเกียจสุดๆสองอารมณ์เกิดขึ้นพร้อมในหนังเรื่องเดียวกัน เป็นการปรากฏที่ไม่เคยเกิดมาก่อน
และก็ตั้งแต่ที่ผมดูหนังมา นี่เกิดเรื่องเดียวในโลกที่ผมกำเนิดสองอารมณ์ขึ้นพร้อม มันเป็นความพิศวงที่อาจไม่เกิดขึ้นผู้ใดกันแน่กล้วยๆแน่ ซึ่งหนังเรื่องไหนซึ่งสามารถทำให้ผู้ใดกันรู้สึกอย่างนี้ได้ ไม่เรียกว่าโคตรดี จะเรียกว่าอะไรกัน?กระนั้นด้วยความโคตรชัง นี่ก็เลยเป็นหนังต้องห้าม ที่ทำให้ผมไม่ต้องการจับขึ้นมามองบ่อยครั้งนัก ในรอบ 10 ปีให้หลัง นี่เป็นหนังเรื่องโปรดที่ผมมองซ้ำต่ำที่สุด
คราวนี้เป็นรอบที่ 3 แค่นั้น (โดยเฉลี่ยหนังเรื่องโปรดผมจะมอง 1-2 ปีครั้ง 10 ปีอย่างน้อยก็ 5-6 รอบได้) คิดออกว่าตอนมอง Tokyo Tower ครั้งที่ 2 ทนมองไม่จบด้วย เนื่องจากในขณะนั้นแม่ผมพึ่งผ่าตัดอะไรสักอย่างเสร็จ ร่างกายอ่อนแอมากมาย มองไปทรมาทรกรรมหัวใจไป เลือกได้ไม่ถูกเวลาสุดๆตั้งแต่นั้นเป็นต้นมาเลยไม่คิดถือหนังหัวข้อนี้มาดูอีกเลย, กับคราวนี้ก็ว่าเตรียมตัวเตรียมใจไว้แล้วแท้ๆในที่สุดมองจบนอนไม่หลับ
ต้องหาหนังมาดูอีกประเด็นเพื่อล้างความรู้สึกสลดๆซึมๆออกไปจากอก หนังที่เดินเรื่องด้วยอารมณ์ จำต้องใช้อารมณ์มอง ถึงจะสามารถรู้เรื่องได้อย่างแท้จริงผู้กำกับ Joji Matsuoka ไม่ค่อยส่งผลงานหนังเท่าไร เขาเป็นผู้ที่ทำหนังนานและก็ค่อนข้างจะน้อย คงจะประดิษฐ์ประดอยออกจะมากมาย โดยเฉลี่ย 4-5 ปีจะมีหนังของเขาออกฉาย 1-2 เรื่องเพียงแค่นั้น นอกเหนือจาก Tokyo Tower แล้ว
ผมก็เลยยังไม่เคยได้โอกาสดูหนังเรื่องอื่นของเขาอีกเลย ดัดแปลงแก้ไขมาจากนิยายอัตประวัติขายดิบขายดีของ Lily Franky หรือชื่อเดิม Masaya Nakagawa (เป็นชื่อดารานำชายในหนัง)นี่เกิดเรื่องราวชีวิตจริงของตัวเขากับแม่ รวมทั้งครั้งคราวบิดา, ตอนเด็กๆแม่ทิ้งบิดาขี้เหล้าขี้ยา หนีจาก Tokyo กลับสู่ Kyushu เมืองถิ่นฐานบ้านช่องของคุณ พอลูกโตขึ้นก็ออกมาจากบ้านไปศึกษาต่อ ดำเนินชีวิตสํามะเลเทเมา
เรียนไม่จบ ไม่มีงานทำ อาศัยอยู่ใน Tokyo คราวหลังเพียงพอทราบดีว่าแม่ป่วยด้วยโรคมะเร็ง ก็เลยรับมาให้อยู่ด้วย รักษา แล้วก็ดำเนินชีวิตร่วมกันจนถึงแม่เสียชีวิต, ดัดแปลงปรับปรุงแก้ไขเป็นบทภาพยนตร์โดย Suzuki Matsuoแสดงนำโดย Jō Odagiri เล่นบท Masaya ลูกตอนโต, เด็กผู้ชายที่อาศัยอยู่กับแม่โดยลำพัง มีบิดาขี้เหล้าเมายาที่ถูกใจใช้กำลัง ไม่แปลกที่โตขึ้นจะแปลงเป็นเด็กมีปัญหา
เขามีความต้องการมีอิสรภาพ แยกออกมาจากครอบครัว ดำรงชีวิตด้วยตัวเอง โน่นพอเพียงทำให้เขาได้โอกาสจากบ้านไปเรียนที่อื่นๆ ก็เลยปล่อยเนื้อปล่อยตัวให้ลอยละล่องเผลอไผลไปกับอบายมุขต่างๆเหล้าผู้หญิง (ยังดีที่ไม่เลยเหอะถึงติดยาเสพย์ติด) นี่ทำให้เขาเรียนไม่จบ ติดเงิน ว่างงานเปลี่ยนเป็นผู้ที่ขาดความรับผิดชอบ, แม้กระนั้นเมื่อถึงวันหนึ่ง จะว่าเป็นความอิ่มตัวหรือคิดเองได้
เขาถาม ‘ฉันจะเป็นแบบงี้ไปอีกนานมากแค่ไหน’ และก็ ‘ฉันมาอยู่ตรงนี้เพื่ออะไร’ นับตั้งแต่นั้นเขาก็เลยกลับตัวกลับใจ ช่วงไม่มีสาระสิ้นสุดแล้ว ทำการทำงาน ไม่เลือกงาน ไม่งอแง เบาๆใช้หนี้สินที่ติดอยู่ต่ำลงและก็หมดไป ไม่นานก็สามารถหาอุปการะแลตนเองได้ จัดว่าเปลี่ยนแปลงตัวเอง เริ่มชีวิตใหม่
แม่ รับบทบาทโดย Kirin Kiki แล้วก็บุตรสาวตัวจริงของคุณ Yayako Uchida เล่นบท แม่ตอนผู้หญิง(หน้าทั้งคู่พิมพ์เดียวกันเปะ แทบแยกไม่ออก) แม่เป็นคนสนุกสนานรื่นเริงแจ่มใส อัธยาศัยดี เป็นมิตร กับคนอื่นๆเจริญ ตอนผู้หญิงชายหนุ่มอาจติดตึม (แม้กระนั้นก็ไม่เคยทราบเพราะเหตุไรถึงเลือกบิดาแบบงี้ คงจะเพราะว่าเขาหล่อเท่ห์ที่สุด)
รีวิว ดูหนัง Tokyo Tower Mom Me and sometimes Dad (2007) รักยิ่งใหญ่ หัวใจให้เธอ
มีฉากหนึ่งที่น่าดึงดูด ภายหลังจากแม่ทิ้งบิดาไป คุณได้เจอกับเพศชายอีกคนหนึ่ง วันนั้นแม่พาลูกไปด้วย ปลดปล่อยให้เขาเล่นเกมตู้ ส่วนคุณหายไปกับเพศชายคนนั้น หนังมิได้กล่าวว่าหายไปไหน ใครๆอาจคิดได้ว่าขึ้นห้องได้เสียกัน แม้กระนั้นผมไม่คิดแบบนั้น เหมือนกับการที่แม่พาลูกมาด้วย ก็เพื่อเขาเป็น ‘จิตไร้สำนึก’ ของคุณ บางทีอาจเนื่องจากยังลังเลยังไม่มั่นใจ ว่าตนจะกล้าทำหรือไม่ ลูกจะคิดรู้สึกอย่างไร
ถ้าหากให้ชายคนนี้เป็นบิดาใหม่ ซึ่งผมมีความคิดว่าตอนทั้งคู่อยู่ภายในห้อง คุณคงจะไม่ยอมรับชายคนนั้น พวกเราถึงมองไม่เห็นเขาต่อมาอีกเลย แล้วก็ขณะที่ลูกหาแม่จนกระทั่งพบ คุณก็เลยโอบกอดเขาแน่น เหมือนกับว่าคุณได้ตกลงใจบางอย่างที่สำคัญมากๆในชีวิตบอกตามจริงผมมองไม่ออกว่า Kirin Kiki เริ่มแสดงตอนไหน คงจะตอน Masaya โตแล้ว (เริ่มพร้อม Jō Odagiri) ผมถูกใจขั้นตอนการกล่าวของแม่ (ตอนแก่)
ราวกับมันเหน่อๆถูกใจลากเสียง คนใดกันแน่จะพาไปไหนก็ไป ให้ทำอะไรก็ทำ เออออ ดำรงชีวิตกล้วยๆไม่คาดหมายอะไร มองเป็นชีวิตที่สุขมากมายๆ, หนังหัวข้อนี้พวกเราจะมองไม่เห็นแม่ตบตีรังแกลูกเลย พวกเราจะมองเห็นแต่ว่าระยะเวลา ‘อบอุ่น’ และก็ ‘รอยยิ้ม’ ของแม่เสมอ, ขณะที่ลูกพูดว่าตนเรียนไม่จบ แม่มีสีหน้าท่าทางผิดหวังน้อย แต่ว่าพวกเราจะมองไม่เห็นคุณเศร้าโศกเศร้าใจ ได้ยินเสียงอีกครั้งกลับชื่นบาน ครื้นครึก ผ่องใส
เป็นอันมากหัวใจให้ลูกเสมอ, ตอนแม่พูดว่าตนเองเป็นโรคมะเร็ง คุณก็มิได้มีน้ำเสียงหวาดหวั่น บอกราวกับมันเกิดเรื่องเล็กๆไม่สำคัญอะไร, หนังหัวข้อนี้เดินเรื่องด้วยมุมมองของลูก ลับหลังแม่เป็นอย่างไรไม่ทราบ แม้กระนั้นแสงไฟอันผ่องใส นี่เป็นสิ่งที่แม่แสดงให้เขามองเห็น, ซึ่งเพียงพอหนังทำให้พวกเรามองเห็นระยะเวลาแม่เป็น ‘ทุกข์’ มันเลยสะเทือนอารมณ์อย่างยิ่ง
โรคมะเร็ง (Cancer) เป็นเซลล์ของร่างกายมีความผิดธรรมดา มีการแบ่งตัวอย่างเร็วจนกระทั่งเปลี่ยนเป็นเนื้องอก เนื้อร้าย เนื้ออันตรายที่ร่างกายไม่ต้องการที่จะอยาก แล้วก็มีผลแผ่ขยายต่อเซลล์รอบกายที่มันเกาะรับประทาน ขั้นตอนการรักษาโรคมะเร็งที่ไม่อ้อมค้อมที่สุดเป็นการตัดเนื้องอกนั้นออก กับผู้ป่วยในระยะต้นๆการยืนขึ้นลุกลามของเนื้อร้ายยังไม่มากมาย ก็เลยสามารถเอาทิ้งได้ แต่ว่ากับผู้ที่ไม่ให้ความสนใจ ไม่ทราบไหมพึงพอใจ
เนื้อร้ายชอบแพร่กระจายจากเซลล์ไปสู่อวัยวะ ถ้าเกิดเป็นจุดเด่นของร่างกายก็เกิดเรื่องเลยละครับ เอาออกมิได้ก็จำต้องรักษาด้วยการใช้แนวทางอื่น, การดูแลและรักษาด้วยเคมีบรรเทา (Chemotherapy) เป็นการรักษาโดยยา เพื่อควบคุมหรือทำลายเซลล์ของโรคมะเร็ง โดยการออกฤทธิ์ยั้งการเติบโตรวมทั้งทำลายเฉพาะเซลล์ที่มีการแบ่งตัว แม้กระนั้นพฤติกรรมแบบนี้ส่งผลข้างๆที่บางทีก็อาจจะต่อเซลล์อื่นที่ไม่ใช่เซลล์ของโรคมะเร็ง
ก่อให้เกิดอาการ อ้วกอ้วก ผมตก น้ำหนักลด ฯ อาการพวกนี้จะมากมายหรือน้อยขึ้นกับ จำพวกแล้วก็ขนาดยา สถานการณ์ความแข็งแรงของร่างกาย และก็ความพร้อมเพรียงทางจิตของคนป่วยถึงฉากนี้ทีไรผมเป็นจำเป็นต้องหันหน้าหนีในทันที ทำใจดูไม่ได้ ผลกระทบของการดูแลรักษาด้วยคีโม ทำให้ผมจำไปจนถึงวันตายเลย ชาตินี้จะไม่มีทางรักษาด้วยการใช้เคมีบำบัดรักษาแน่นอนไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้น
ถึงจะเมินหน้าหนี แต่ว่าเสียงของความเจ็บ ทรมาทรกรรม ยังตามทิ่มแทงน่าฟังซ้ายขวาให้ได้ยินอีก มันไม่สนุกเลยค่ะครับผมกับการเห็นคนดิ้นดิ้นรน และก็ถ้าหากคนๆนั้นเป็นผู้ที่พวกเรารักที่สุด… นี่เป็นจุดที่วัดเลยว่า คุณจะถูกใจเกลียดชังหนังประเด็นนี้ ถ้าเกิดตีความหมายรู้สึกปวดนี้เป็นความตรึงใจซึมซาบเข้าไปในจิตใจได้ มั่นใจว่าคุณย่อมจำต้องหลงใหลหนังประเด็นนี้ แต่ว่าถ้าเกิดไม่รวมทั้งกำเนิดความรู้สึกต้านทาน อึดอัน ไม่แปลกที่คุณจะรังเกียจหรือชิงชังหนังไปเลย
ผมเห็น ‘โรคมะเร็ง’ สื่อความหมายได้อีกอย่างหนึ่ง เพราะเหตุว่าความที่มันเป็นเนื้องอก เนื้อร้าย พื้นที่ไม่มีสาระ เสมือนก้อนบาปของความประพฤติ มวลรวมของความเหลวแหลกร้าย, นี่เป็นสิ่งที่สะท้อนผลลัพท์การกระทำของ Masaya ที่ทำลับหลังกับแม่ เวลาที่เขาออกมาจากบ้าน เปลี่ยนเป็นคนเหลวไหล เด็กเหลวไหล ไม่สนใจผู้ที่อยู่ด้านหลัง แม่ย่อมมีความทุกข์เมื่อทราบว่าลูกประพฤติตนไม่ดี
แม้กระนั้นไม่เคยแสดงความเจ็บออกมา โรคมะเร็งก็เลยเปรียบได้ดั่งมวลรวมของก้อนบาปที่ Masaya เก็บสะสมไว้ เพราะเหตุว่าเขาเคยทำความผิดเอาไว้มาก สิ่งที่ทดแทนความเลวทรามของเขา เป็นการจำเป็นต้องมองเห็นแม่ทรมาทรกรรมจากการเป็นโรคมะเร็งที่กระเพาะ พะอืดพะอมรับประทานมิได้ บิดา สวมบทโดย Kaoru Kobayashi, แสดงตัวออกมาบางที แต่ว่าก็สามารถแย่งซีนความเด่นได้เสมอ
มั่นใจว่าอาจมีคนสงสัยแน่ เพราะเหตุใดบิดาถึงเป็นคนมักจะทำอะไรไม่เสร็จ ค้างๆติดอยู่ๆไว้ คำตอบก็คือ ด้วยเหตุว่าชีวิตเขาราวกับขาดอะไรไปบางสิ่งบางอย่างที่ไม่อาจจะเติมเต็มได้ แนวทางการทำไม่เสร็จก็เพื่อสร้างการมีตัวตนของตัวเอง, เงื่อนนี้คงจะมีเหตุที่เกิดจากการขาดบิดาเป็นตัวอย่าง (พวกเราจะมองไม่เห็นบิดาของบิดาในหนังครับผม พวกเราจะมองเห็นเพียงแค่แม่ของบิดาช่วงต้นเรื่องแค่นั้น
ผมเลยคาดเดาว่า บิดาของบิดาคงจะทิ้งเขาไปตั้งแต่เด็ก) จัดว่า Masaya โชคดีที่มีบิดา ‘ครั้งคราว’ นั้นทำให้เขายังมีความจำที่ดีกับบิดา ไม่ใช่แค่ avant grade ชายขี้เหล้าที่พังทลายประตูบ้านตั้งแต่ฉากเปิดเรื่อง ระหว่างลูกที่ขาดบิดา กับลูกที่ขาดแม่ โตขึ้นจะมีนิสัยแตกต่างกันมากมายลูกที่ขาดบิดา จะราวกับขาดตัวอย่างสำหรับการดำเนินชีวิต เหลวไหล เหลวไหล เกกมะเหรก แม้กระนั้นจำเป็นต้องการความรัก ความอบอุ่นราวกับแม่ ลูกที่ขาดแม่ จะมีความนิสัยเสีย โหดเหี้ยม เห็นแก่ตัวเพราะว่าขาดความอบอุ่น แต่ว่าจะมีเสน่ห์ เท่ห์ ประพฤตินิสัยคล้ายบิดา
Masaya โตขึ้น เขาแปลงเป็นคนคล้ายบิดา (มีบิดาเป็นตัวอย่าง) ยังไม่สามารถที่จะเริ่มอะไรสักอย่างได้เป็นบ้าเป็นหลัง แต่ว่าเนื่องจากว่าเขาได้รับความรักจากแม่ด้วย ทำให้สามารถกลับใจ นึกถึงหัวใจบุคคลอื่นว่าไปตอนวัยรุ่นผมก็เป็นแบบ Masaya เปะๆเลยจ้าครับผม อยากได้ออกมาจากบ้าน ดำรงชีวิตเหลวไหล ทรัพย์สินหมดไปกับเหล้าผู้หญิง เรียนไม่จบ ว่างงาน ฯ ประหนึ่งว่าสมัยปัจจุบัน ใครๆก็เป็นกัน, มองดูย้อนตนเองกลับไปดู รู้สึกตื่นตระหนกแทนเด็กรุ่นใหม่ ครอบครัว
การชุบเลี้ยง สิ่งแวดล้อม พวกนี้ล้วนเป็นสิ่งสำคัญที่ทำให้พวกเขาแปลงเป็นแบบ Masaya ได้ทั้งหมด, ผมไม่รู้เรื่องมีวิธีการใดที่ปกป้องได้ครับผม การเลี้ยงลูกแบบเดิมๆที่เคยมีมามันใช้ไม่ได้อีกแล้วในสมัยปัจจุบันนี้ คนใดกันแน่มีลูกก็ทดลองนั่งลองคิดดู จะมีวิธีการใดซึ่งสามารถคุ้มครองปกป้องไม่ให้เกิดเหตุการณ์ลักษณะเดียวกันกับ Masaya หากนึกไม่ออกคงจะได้เพียงแค่หวังว่า เวลาพวกเขาเผลอทำอะไรบกพร่องไป จะสามารถรู้เรื่อง ปรับแต่ง หาทางออก และก็เอาชีวิตรอดเองได้
Watch the movie Tokyo Tower Mom Me and sometimes Dad (2007)
is a 2007 Japanese film directed by Joji Matsuoka. The film is based on the best-selling biography of Lily Frankie, an author, film star, illustrator, designer, musician, and Japanese photographer Young Eiko is played by Yayako Uchida, daughter of actor Kirin Kiki, who plays Eiko as an elderly woman. The film was selected as a best film of 2008 at the Japan Academy Prize ceremony.
A young man who inherits his father’s irresponsible personality must take care of his cancer-stricken mother when she moves to live with him in Tokyo. Your shrewd and responsible nature forced him to rearrange his life. ‘Are you sure now? To keep my mother here?’ How many children will there be in the world? That’s enough to be an adult.
You can answer this question voluntarily with ‘Be confident’, this is a movie that I like a lot and hate very much, I like it because it is a movie that will make us love our mothers even more. As for my contemporaries, I don’t like it because seeing my mother suffer, “I need to see it before I die.”
ขอให้สนุกกับการดูหนังออนไลน์ หนังญี่ปุ่น เรื่อง Tokyo Tower Mom Me and sometimes Dad (2007) รักยิ่งใหญ่ หัวใจให้เธอ หนังประเภท Biography ชีวิตจริง เว็บดูหนัง KUBHD.COM ดูหนังออนไลน์ฟรี หนังไทย หนังต่างประเทศมากมายกว่า 10,000 เรื่อง หนังใหม่ ดูฟรี หนังไม่กระตุก ดูหนังชัดชนโรง หนังพากย์ไทย ซับไทย เต็มเรื่องHD หนังใหม่อัพเดททุกวัน หนังอัพเดทตลอด 24 ชั่วโมง ดูหนัง 2023 ดูหนังบนมือถือ Android iOS
