The White Buffalo (1977) ตำนานโหดโคตรเหมี้ยม
เรื่องย่อ
ซานตานาออกตามล่าบิ๊ก แบล็ก บัฟฟาโลไปทั่วอเมริกา เขาพบกับอุปสรรคมากมาย แต่เขาก็มุ่งมั่นที่จะหยุดยั้งบิ๊ก แบล็ก บัฟฟาโลให้ได้ ในที่สุด ซานตานาก็สามารถตามล่าบิ๊ก แบล็ก บัฟฟาโลได้สำเร็จ เขาเผชิญหน้ากับบิ๊ก แบล็ก บัฟฟาโลและต่อสู้กับมันอย่างดุเดือด ในตอนท้าย ซานตานาสามารถฆ่าบิ๊ก แบล็ก บัฟฟาโลได้สำเร็จ เขาช่วยโลกจากการทำลายล้าง แต่เขาก็เสียสละชีวิตของตัวเองไปด้วย
ผู้กำกับ
- J. Lee Thompson
บริษัท ค่ายหนัง
- Dino De Laurentiis Company
นักแสดง
- Charles Bronson
- Jack Warden
- Will Sampson
- Kim Novak
- Clint Walker
- Stuart Whitman
- Slim Pickens
โปสเตอร์หนัง
รีวิว
หากต้องการเข้าใจถึงความล้มเหลวของ The White Buffalo เราต้องอธิบายก่อนว่าผู้ชมภาพยนตร์และนักวิจารณ์คาดหวังอะไรเมื่อภาพยนตร์เรื่องนี้เข้าฉายในปี 1977
WHITE BUFFALO เข้าฉายในช่วงปลายทศวรรษ 1970 ระหว่าง KING KONG และ ORCA ซึ่งทั้งหมดผลิตโดย Dino de Laurentiis WHITE BUFFALO ถูกมองว่าเป็นส่วนหนึ่งของไตรภาค “Big Animal on the Rampage” ที่ไม่เป็นทางการซึ่ง de Laurentiis เป็นผู้อำนวยการสร้าง ซึ่งถือเป็นเรื่องน่าเสียดายเพราะในบรรดาภาพยนตร์ทั้งสามเรื่องนี้ WB เป็นภาพยนตร์ที่ดีที่สุดและเป็นที่เข้าใจผิดมากที่สุดในบรรดาภาพยนตร์ทั้งหมด และเป็นหนึ่งในภาพยนตร์ที่เข้าใจผิดมากที่สุดเรื่องหนึ่งเท่าที่มีการสร้างมา จังหวะเวลาเป็นสิ่งสำคัญที่สุด และในกรณีของ WHITE BUFFALO ทุกอย่างกลับไม่เป็นใจ
หลังจากเกิดการโต้เถียงกันเกี่ยวกับภาพยนตร์คาวบอยสปาเกตตี้ที่สร้างขึ้นในช่วงทศวรรษ 1960 และต้นทศวรรษ 1970 ผู้ชมก็เริ่มเบื่อหน่ายกับภาพยนตร์เหล่านี้ พวกเขาต้องการอะไรอย่างอื่น ในช่วงต้นทศวรรษ 1970 ถึงกลางทศวรรษ 1970 จำนวนภาพยนตร์แนวตะวันตกลดน้อยลงอย่างรวดเร็ว และดาราภาพยนตร์แนวตะวันตกอย่างชาร์ลส์ บรอนสันจำเป็นต้องเปลี่ยนผ่านจากแนวภาพยนตร์แนวเก่าๆ ในปี 1974 บรอนสันแสดงนำใน DEATH WISH ซึ่งกลายเป็นภาพยนตร์ที่ได้รับความนิยมอย่างมากทั่วโลก บรอนสันถูกมองว่าเป็นฮีโร่แนวแอ็กชั่นร่วมสมัยอย่างกะทันหัน (คลินท์ อีสต์วูดก็เปลี่ยนผ่านจากดาราภาพยนตร์แนวตะวันตกมาเป็นฮีโร่แนวแอ็กชั่นเช่นกันในซีรีส์ Dirty Harry ในช่วงเวลาเดียวกัน)
เมื่อถึงเวลาที่ WHITE BUFFALO ออกฉาย ชาร์ลส์ บรอนสันได้สร้างภาพยนตร์แอ็กชั่นสมัยใหม่ไปแล้วสองสามเรื่อง และผู้ชมกลุ่มใหม่ของเขา (ซึ่งทำให้ DEATH WISH ได้รับความนิยมอย่างมาก) คาดหวังที่จะได้เห็นชาร์ลส์ บรอนสันที่พวกเขารู้จักและชื่นชอบในบทบาทแอ็กชั่นร่วมสมัย และผิดหวังกับสิ่งที่ WHITE BUFFALO นำเสนอในแง่ของแอ็กชั่น ความรุนแรง และเซ็กส์
แต่คนที่ยังจำชาร์ลส์ บรอนสันได้ในฐานะดาราหนังคาวบอยก็ผิดหวังกับ WHITE BUFFALO เช่นกัน เพราะบทบาทของชาร์ลส์ บรอนสันที่รับบทเป็น Wild Bill Hickok ในตำนานนั้นแตกต่างจากบทบาทที่เขาเล่นในหนังคาวบอยเรื่องก่อนๆ อย่างมาก จนพวกเขาไม่รู้สึกอินกับฉากยิงกันแปลกๆ เรื่องนี้
และยังมีแฟนๆ หนังสยองขวัญ/ไซไฟที่ไปดู KING KONG หรือ JAWS และคาดหวังว่าจะได้ดูหนังแนว “Big Animal on the Rampage” อีกเรื่อง แต่กลับผิดหวังกับ WB อย่างเห็นได้ชัด เพราะหนังเรื่องนี้ไม่ใช่แนว JAWS (แม้ว่าจะมีฉากน่ากลัวๆ แนว JAWS ใน WB ก็ตาม) ซึ่งสาเหตุหลักมาจากการโฆษณาที่แย่มากของสตูดิโอ ซึ่งไม่รู้ว่าจะขายหนังคาวบอยแปลกๆ เรื่องนี้ยังไง และตัดสินใจขาย WB ในฐานะหนังแนว “Big Animal on the Rampage” เพราะธีมที่ปรากฏอยู่ในชื่อเรื่องและเรื่องราว
ดังนั้น เมื่อมองย้อนกลับไป เราจะเห็นได้อย่างชัดเจนว่า WHITE BUFFALO ไม่มีโอกาสที่จะประสบความสำเร็จ ไม่ว่าจะได้รับคำวิจารณ์จากนักวิจารณ์หรือจาก B.O. ไม่ว่าตัวหนังจะดีหรือแย่แค่ไหนก็ตาม มีปัจจัยที่เข้าใจผิดและขัดแย้งกันมากมายนอกเหนือจากตัวหนังเองที่ทำให้ใครๆ ก็สามารถมองหนังได้อย่างชัดเจนและเป็นกลาง นี่คือเหตุผลว่าทำไมการดูหนังหลายสิบปีหลังจากที่สร้างจึงเป็นเรื่องดีเสมอ
เพราะตอนนี้กระแสฮือฮาและ/หรือความคาดหวังทั้งหมดถูกลืมหรือหายไปหมดแล้ว และเราสามารถ (หวัง) ที่จะดูหนังตามที่เป็นอยู่ ไม่จำเป็นต้องเป็นสิ่งที่ผู้คน นักวิจารณ์ หรือแม้แต่สตูดิโอหนังและดาราคาดหวังไว้ ดังนั้น เมื่อผมดู The White Buffalo เมื่อเร็ว ๆ นี้ (ผมเคยดูไปแล้วตั้งแต่ยุค 80 และจำมันได้เสมอ) ผมรู้สึกประหลาดใจกับหนังเรื่องนี้มาก มันดีกว่าที่ใคร ๆ คิดมาก
ผมเป็นคนแรกที่บอกว่า Dino de Laurentiis เป็นหนังห่วย ๆ และผู้กำกับ J. Lee Thompson ก็ไม่ใช่ผู้กำกับที่ดีสักเท่าไหร่ และชาร์ลส์ บรอนสันก็ไม่ใช่นักแสดงที่ดีที่สุดในโลก แต่ถึงแม้จะมีองค์ประกอบเชิงลบมากมายเหล่านี้ WHITE BUFFALO ก็ถือว่าดีทีเดียว เห็นได้ชัดว่าบรอนสันและทอมป์สันมองเห็นโอกาสในการสร้างบางสิ่งที่อยู่ใกล้หัวใจของพวกเขาและสร้างภาพยนตร์แนวตะวันตกแบบ “ศิลป์” โดยพื้นฐานแล้วไดโนอาจไม่รู้เรื่องนี้ ใช่ WHITE BUFFALO มีปัญหาหลายอย่าง แต่คุณสมบัติที่ดีของภาพยนตร์เรื่องนี้บดบังคุณสมบัติที่ไม่ดี และเมื่อชมภาพยนตร์เรื่องนี้ในปัจจุบัน
เราจะเห็นได้อย่างชัดเจนว่าภาพยนตร์เรื่องนี้ควรได้รับการมองว่าเป็นสัญลักษณ์ในตำนานเป็นอันดับแรกและเหนือสิ่งอื่นใด (ไม่น่าแปลกใจที่ United Artists ไม่มีไอเดียว่าจะขายภาพยนตร์เรื่องนี้อย่างไร จะโปรโมตภาพยนตร์เชิงสัญลักษณ์ได้อย่างไร) ควายขาว การพบกันของ Wild Bill Hickok และ Crazy Horse เป็นต้น บรรยากาศที่เหมือนความฝันเป็นสิ่งที่ทำให้ WHITE BUFFALO น่าจดจำ เรื่องราวที่ขัดแย้งกันระหว่างหนังคาวบอยมาตรฐานและหนังที่มีองค์ประกอบเชิงเปรียบเทียบทำให้หนังคาวบอยมีพลังมากขึ้น เพราะเมื่อเราชมภาพยนตร์เรื่องนี้ เราจะลืมไปว่ามีควายขาวอยู่ในหนัง และเมื่อถึงเวลานั้น ทุกอย่างดูไม่จริงมากขึ้น ลองนึกถึงหนังคาวบอยที่กำกับโดยเดวิด ลินช์
นอกจากฉากสองสามฉากที่คุณสามารถเห็นรอยเท้าที่ควายจักรกลขี่ได้อย่างชัดเจนแล้ว The White Buffalo ควายจักรกลเองก็โอเค ไม่มีฉากใดใน WB ที่จะยาวนานพอที่จะเห็นสัตว์จักรกลได้อย่างชัดเจนเพื่อให้เข้าใจได้จริงๆ ว่ามันเป็นอย่างไร ฉากนั้นสวยงามและดนตรีประกอบโดยจอห์น แบร์รีก็ยอดเยี่ยมมาก และยังมีอารมณ์ที่แปลกประหลาดและน่าสะพรึงกลัวซึ่งแทรกซึมไปตลอดทั้งเรื่อง และแจ็ค วาร์เดนก็แสดงได้ยอดเยี่ยมในบทคู่หูของบิลล์ บัฟฟาโลของเขา
โดยมีเงาของโมบี้ดิกแทรกอยู่ Wild Bill Hickok มีฝันร้ายเกี่ยวกับควายขาวยักษ์ (ซึ่งเป็นลางบอกเหตุถึงความตายของเขาเอง?) ซึ่งเขาคิดว่าจะกำจัดได้โดยการล่าควายขาวยักษ์ที่กำลังสร้างความหวาดกลัวในแบล็กฮิลส์เท่านั้น Will Sampson รับบทเป็น Crazy Horse ซึ่งกำลังตามหาสัตว์ตัวเดียวกันนี้หลังจากที่มันอาละวาดในหมู่บ้านของเขาและฆ่าลูกของเขา แน่นอนว่าทั้งหมดนี้เป็นเรื่องแต่งล้วนๆ และการเลือกให้ Charles Bronson มาเล่นเป็น Hickok นั้นน่าขบขันเมื่อพิจารณาจากประวัติศาสตร์ แต่ฉันคิดว่าคงไม่น่าขบขันไปกว่านักแสดงอีกครึ่งโหลที่ได้รับเลือกให้มาเล่นเป็น Hickok ตลอดหลายปีที่ผ่านมา
แง่มุมที่ถูกต้องทางประวัติศาสตร์ประการหนึ่งของภาพยนตร์เรื่องนี้คือแทนที่จะสวมซองปืน Bronson จะสวมสายคาดเอวสีแดงเพื่อสอดปืนไว้ ซึ่งบางครั้ง Hickok ตัวจริงก็ทำแบบนั้น การแสดงค่อนข้างดีและมีนักแสดงสมทบที่คุ้นเคยหลากหลายคน เช่น แจ็ค วาร์เดนในบทบาทชายผู้เกลียดอินเดียนแดงตาเดียวที่ออกล่าควายป่ากับบรอนสัน รวมถึงแขกรับเชิญที่ไม่ค่อยมีชื่อเสียงอย่างคิม โนวัค คลินต์ วอล์กเกอร์ จอห์น คาร์ราไดน์ สจ๊วร์ต วิทแมน และคารา วิลเลียมส์ เจ. ลี ธอมป์สัน (Guns of Navarone, Cape Fear, Mackenna’s Gold) เป็นผู้กำกับ
ควายป่าตัวนี้ถูกนำเสนอให้เป็นพลังทำลายล้างที่ยิ่งใหญ่ราวกับเป็นตำนาน ไม่ต่างจากวาฬขาวตัวใหญ่สี่ขาที่เชื่องช้าของเมลวิลล์ ซึ่งทำให้หินถล่มลงมาตามไหล่เขาเมื่อมันส่งเสียงคำรามขนาดใหญ่ และสามารถพุ่งทะลุกำแพงน้ำแข็งและหิมะได้ ในบางจุด เรื่องราวจะดำเนินไปในแนวขนานกับเรื่องราวของเฮอร์แมน เมลวิลล์ โดยเครซีฮอร์สจะกระโจนใส่หลังควายป่าเพื่อแทงมันด้วยหอกซ้ำแล้วซ้ำเล่า
ปัญหาของภาพยนตร์เรื่องนี้อยู่ที่ฉากสำคัญที่เกี่ยวข้องกับควายป่า ซึ่งน่าเสียดายที่ควายป่าดูเหมือนกับสิ่งที่มันเคยเป็นอย่างแน่นอน มันคือโครงสร้างแอนิมาโทรนิกส์ชนิดหนึ่งที่ขาดความสมจริง การที่ควายป่าคำรามอย่างน่ากลัวบนภูเขาจะมีประสิทธิภาพมากกว่าเมื่อเราเห็นมันจริงๆ การตัดต่อที่รวดเร็วแค่ไหนก็ไม่สามารถปกปิดความไม่เป็นธรรมชาติของฉากที่มีควายป่าได้ โปสเตอร์โฆษณาภาพยนตร์เรื่องนี้ระบุว่า The White Buffalo “คุณจะต้องไม่เชื่อสายตาตัวเอง” ซึ่งนั่นเป็นเรื่องจริง แต่โชคไม่ดีที่มันดูไม่สมจริง
แม้ว่าฉันจะหาข้อมูลไม่ได้ว่างบประมาณของ White Buffalo อยู่ที่เท่าไร แต่ฉันสงสัยว่า Dino de Laurentiis Corporation จัดสรรเงินมาได้ค่อนข้างสมเหตุสมผลเมื่อพิจารณาว่างบประมาณในปี 1977 นั้นอยู่ที่เท่าไร ฉันกล่าวถึงเรื่องนี้เพราะความคิดเห็นทั่วไปส่วนใหญ่ระบุว่าเอฟเฟกต์บัฟที่น่าหัวเราะนั้นเกิดจากข้อจำกัดด้านงบประมาณ แต่ลองพิจารณาดู เอฟเฟกต์ของ 2001: A Space Odyssey ถูกกำหนดให้ฉายก่อนปี 1977 ถึงเก้าปี และ Star Wars ก็ออกฉายในปีเดียวกับ White Buffalo
ดังนั้น เอฟเฟกต์พิเศษ แม้จะไม่ใช่ CGI แต่ก็ได้รับการพัฒนาจนเพียงพอที่จะทำให้ผู้ที่แสดงความคิดเห็นเชิงลบพอใจได้อย่างแน่นอน แล้วทำไมจึงไม่ใช้เอฟเฟกต์ขั้นสูงกว่านี้ ทฤษฎีของฉันก็คือ ผู้สร้างต้องการสร้างความรู้สึกเหนือจริงราวกับความฝัน เหมือนกับการฟังนักเล่าเรื่องชาวอินเดียรอบกองไฟในหมู่บ้านเมื่อร้อยห้าสิบปีที่แล้ว ในยุคนั้น จินตนาการของมนุษย์ไม่สามารถสร้างภาพเอฟเฟกต์พิเศษที่เรามองข้ามไปในสัตว์ประหลาดในปัจจุบันได้
เอฟเฟกต์สมัยใหม่ทำให้บรรยากาศของภาพยนตร์เรื่องนี้ดูคลุมเครือราวกับเป็นตำนาน … ตำนานของเจมส์ บัตเลอร์ ฮิคค็อก ตำนานของเครซี่ฮอร์ส ตำนานของควายเผือก เมื่อรวมกับดนตรีประกอบสุดหลอนของจอห์น แบร์รีแล้ว ภาพยนตร์เรื่องนี้ก็ส่งผลต่อฉันจริงๆ ฉันให้คะแนน 8 เต็ม 10 และหวังว่าจะได้ชมในรูปแบบดีวีดีจอไวด์สกรีน 1.85:1 เร็วๆ นี้ นอกจากนี้ ฉันยังหวังว่าเสียงจะได้รับการรีมาสเตอร์ใหม่ให้ดีกว่าเสียงโมโนที่น่ารำคาญซึ่งบริษัทผลิตแผ่นราคาถูกเหล่านี้หลายแห่งมองข้ามไป!
เป็นหนังคาวบอยที่แปลกประหลาด บางคนเรียกมันว่าหนังคาวบอยเวอร์ชั่นคาวบอยของเรื่อง The Jaws อย่างไรก็ตาม หนังเรื่องนี้ก็ไม่ได้แย่เลย แม้จะห่างไกลจากคำว่าสุดยอด แต่ก็ถือว่าสนุก หนังคาวบอยเรื่องนี้ไม่ได้น่ากลัวเท่าไหร่นักในฐานะสัตว์ประหลาด แต่ค่อนข้างจะน่าเบื่อ หนังเรื่องนี้นำแสดงโดยชาร์ลส์ บรอนสัน ซึ่งแสดงได้ยอดเยี่ยมในบทไวลด์ บิล ฮิคค็อก ที่ออกตามล่าควายขาวตัวร้ายที่น่ากลัว เขายังได้รับการสนับสนุนจากนักแสดงที่ยอดเยี่ยมอย่างวิลล์ แซมป์สันและแจ็ก วาร์เดน รวมถึงคิม โนวัค จอห์น คาร์ราไดน์ และเอ็ด ลอเตอร์ที่มาร่วมแสดงด้วย หลังจากฉากเปิดเรื่องที่กำกับได้อย่างยอดเยี่ยมแล้ว ส่วนที่เหลือของหนังอาจดูน่าผิดหวังเล็กน้อย แต่บรรยากาศโดยรวมก็เข้ากันได้ดีด้วยดนตรีประกอบที่ชวนหลอนของจอห์น แบร์รี ไม่มีอะไรน่าตื่นเต้นหรือชวนคิด The White Buffalo แต่ก็ยังคุ้มค่าที่จะดูเมื่อคุณต้องการชมภาพยนตร์คาวบอยที่แปลกใหม่
ดูหนังออนไลน์ ภาพยนตร์ที่คล้ายกัน
The Night They Came Home (2024)
City Slickers (1991) หนีเมืองไปเป็นคาวบอย
Horizon An American Saga Chapter 1 (2024) ฮอไรซัน แอนอเมริกันซากา
9.4