Soft and Quiet (2022)
เรื่องย่อ
Soft and Quiet เรื่องราวเกิดขึ้นตามเวลาจริงของครูประถมศึกษาชื่อเอมิลี่ที่จัดการประชุมชมรมครั้งแรกกับกลุ่มผู้หญิงที่มีความคิดเหมือนกัน เมื่อทั้งหมดตัดสินใจย้ายการประชุมไปที่บ้านของเอมิลี่เพื่อให้ลื่นไหล พวกเธอแวะที่ร้านค้าในท้องถิ่นเพื่อซื้อเครื่องดื่ม ที่ร้านนั้น เกิดการทะเลาะวิวาทระหว่างอดีตผู้หญิงที่เคยรู้จักของเอมิลี่กับกลุ่มของพวกเธอ และมันได้ส่งผลให้เกิดเหตุการณ์ไม่สงบตามมา
ผู้กำกับ
- Beth de Araújo
บริษัท ค่ายหนัง
- Blumhouse Productions
นักแสดง
- Stefanie Estes
- Olivia Luccardi
- Dana Millican
- Melissa Paulo
- Eleanore Pienta
โปสเตอร์หนัง
รีวิว
สวัสดีอีกครั้งจากความมืดมิด หากคุณชอบภาพยนตร์ที่เบาสมอง Soft and Quiet เป็นกันเอง และผ่อนคลายมากกว่าอารมณ์ดี คุณต้องหลีกเลี่ยงภาพยนตร์เรื่องยาวเรื่องแรกของผู้เขียนบทและผู้กำกับ Beth de Araujo ให้ได้ ฉันไม่แน่ใจว่าเคยรู้สึกอึดอัดใจในการชมภาพยนตร์มากเท่ากับเรื่องนี้หรือไม่ ไม่ว่าคุณจะทำอะไร อย่าคิดว่าเรื่องราวเกี่ยวกับกลุ่มหญิงสาวที่พบกันในโบสถ์เพื่อกินขนมและสังสรรค์กันจะน่ารักหรือตลก เรื่องนี้ไม่ใช่ทั้งสองอย่าง จริงๆ แล้ว ฉันไม่รู้จะบรรยายอย่างไรดี
ไม่นานเราก็รู้ว่าผู้หญิงเหล่านี้ไม่ใช่คุณแม่ที่เล่นฟุตบอลที่มาที่นี่เพื่อคุยเรื่องสูตรคัพเค้กหรือเรื่องรักๆ ใคร่ๆ เมื่อครูอนุบาล Emily (Stefanie Estes) ดึงปกออกจากพายโฮมเมดที่เธออบ เครื่องหมายสวัสดิกะที่แกะสลักบนเปลือกพายก็ชัดเจนมาก คลับของพวกเขาที่ชื่อว่า “Daughters for Aryan Unity” เป็นกลุ่มคนเหยียดผิวที่เต็มไปด้วยความเกลียดชังคนผิวสีอย่างรุนแรง ภารกิจของพวกเขาคือ ‘สงครามวัฒนธรรมหลากหลาย’ และยืนหยัดเพื่อสถานะในสังคมที่พวกเขาสมควรได้รับ วลีหนึ่งของเอมิลี่คือ “ผู้หญิง ไม่ใช่นักสตรีนิยม” และเธออธิบายว่าทำไม การสนทนานี้ดำเนินต่อไปจนกระทั่งบาทหลวงได้ยินและไล่พวกเขาออกจากโบสถ์
การเพิ่มความตึงเครียดและก่อให้เกิดความรู้สึกขยะแขยงอย่างมากคือการตัดสินใจของผู้สร้างภาพยนตร์ที่จะหลีกเลี่ยงการตัดและนำเสนอแบบเรียลไทม์ในช็อตต่อเนื่องเดียว เราไม่เคยได้พักหายใจจากคนน่ารังเกียจเหล่านี้เลย ความกังวลหลักเกี่ยวกับอคติคือคำพูดที่ให้อภัยไม่ได้สามารถเปลี่ยนไปเป็นการกระทำที่อันตราย และนั่นคือสิ่งที่เกิดขึ้นที่นี่ การเผชิญหน้ากันในร้านค้าเกี่ยวกับขวดไวน์ทำให้เกิดเรื่องตลกที่กลายเป็นเรื่องเลวร้าย
ฉันไม่แน่ใจว่าภาพยนตร์เรื่องนี้ตั้งใจให้เป็นบทนำสู่การสนทนาที่จริงจังเกี่ยวกับหัวข้อนี้หรือไม่ หรือเป็นเรื่องราวเตือนใจเกี่ยวกับอันตรายของการเหยียดเชื้อชาติและการเหยียดเชื้อชาติ บางทีอาจเป็นการเตือนใจว่าการเหยียดเชื้อชาติและพฤติกรรมชั่วร้ายไม่ได้จำกัดอยู่แค่คนบ้านนอกทางใต้ที่ขับรถกระบะเท่านั้น ไม่ว่า Ms. De Araujo จะมีจุดประสงค์อะไรอยู่ในใจ แต่หนังเรื่องนี้ (ถึงแม้จะมีตอนจบที่คาดไม่ถึง) ก็ไม่สบายใจที่จะรับชมอย่างแน่นอน
ก่อนอื่นเลย ต้องขอชื่นชมทีมงานทั้งหมดที่ถ่ายทำฉากนี้ในช็อตเดียว ฉันนึกภาพความกดดันที่พวกเขาต้องเผชิญได้เลย ถ้าจำไม่ผิด นี่เป็นเพียงเรื่องที่สอง (ถัดจาก Birdman) ที่ฉันดูเท่านั้น ถึงจะพูดแบบนั้น Soft and Quiet เรื่องราวก็น่ากลัวพอๆ กับเรื่องธรรมดา กลุ่มผู้หญิงผิวขาวที่รวมตัวกันเพื่อแสดงกิริยาที่น่าเกลียดชัง สิ่งที่พวกเขาพูดนั้นน่ากลัวก็เพราะเราทุกคนรู้จักคนประเภทนี้ และความโง่เขลาของพวกเขาก็สอดคล้องกับความเกลียดชังของพวกเธอ ฉันคิดว่านักแสดงทำได้ดีมาก พวกเขาดูน่าเชื่อถือ ตัวละครบางตัวดูไม่ค่อยน่าชอบ (ฉันใช้คำนั้นได้ไหม) เมื่อเทียบกับตัวละครอื่นๆ บางตัวก็น่ารำคาญมาก เรื่องราวดำเนินไปในทิศทางที่ฉันไม่คาดคิด และแม้ว่าผู้ชมอาจจะชอบช่วง 30 วินาทีสุดท้าย แต่ฉันไม่รู้สึกแบบนั้น มันไม่ค่อยน่าเชื่อเท่าไหร่
มันไม่ใช่แบบที่ฉันคิด..เพราะฉันไม่ได้ดูตัวอย่าง แค่ดูเรื่องย่อสั้นๆ และโอ้โห ดูยากจัง ทำให้ฉันรู้สึกไม่สบายใจ โกรธ โมโห เศร้า และขยะแขยงอย่างที่สุด การคิดว่าความเกลียดชังมากมายมีอยู่ทั่วไปแบบนี้และเพื่ออะไร?? มันน่ารำคาญที่จะดู..ดังนั้นจงระวัง ฉันหวังจริงๆ ว่าผู้หญิงจะหันหลังให้กันเพื่อช่วยให้ผู้หญิงคนอื่นๆ มีชีวิตรอด..แต่ก็ไม่ได้เกิดขึ้น ความโกรธต่อกันไม่คงอยู่นาน มันแสดงให้เห็นว่าคนสามารถถูกโน้มน้าวให้ก่ออาชญากรรมได้ง่ายเพียงใด ต้องใช้ผู้หญิงที่บ้าคลั่งสุดๆ คนหนึ่งและเพราะคนอื่นๆ เกลียดชังจึงปลุกด้านชั่วร้ายของพวกเขาขึ้นมา แต่ตอนจบนั้น….ฉันพร้อมแล้วที่จะให้มันจบลง และเมื่อพูดถึงผู้หญิง นักแสดงเหล่านั้นทำหน้าที่ได้ดีมากในบทบาทเหล่านี้ พวกเธอสมควรได้รับคำชม ..เพราะพวกเธอทุกคนน่าเชื่อถือมาก
กลุ่มผู้หญิงกลุ่มหนึ่งรวมตัวกัน พวกเขาทั้งหมดมีธีมร่วมกัน พวกเขาไม่พอใจหรืออาจพูดได้ว่า พวกเขาพ่นความเกลียดชังออกมาอย่างรุนแรง รู้สึกเหมือนถูกปล่อยทิ้งให้ผิดหวัง วันเวลาที่หลากหลายเหล่านี้ทำให้พวกเธอขมวดคิ้ว พวกเธอไม่มีอะไรจะถามมากนัก Soft and Quiet จากเบื้องหลังหน้ากากแห่งความเกลียดชังของพวกเธอ ดังนั้น พวกเธอจะทิ้งสมอลงไป ซึ่งจะทำให้คุณรู้สึกขุ่นเคือง ทำให้คุณตะลึงและไม่เชื่อ ขณะที่คิ้วของคุณแตะเพดาน คุณอาจรู้จักคนแบบนี้ ชีวิตในหุบเหว เปลือกนอกที่นุ่มนวลและเงียบสงบ แต่ภายในอยู่ภายใต้มนต์สะกด คุณอาจไม่เคยเห็นอะไรแบบนี้มาก่อน คะแนนสูงสุดสำหรับความเป็นเอกลักษณ์และความสามารถในการทำให้คุณตะโกนใส่หน้าจอเมื่อคุณเห็นสิ่งที่คุณหวังว่าจะเป็นนิยายที่ไร้สาระ แต่คุณก็รู้ว่ามีคนที่ยึดมั่นในความเชื่อเหล่านี้
ฉันคิดว่าคนที่กลัวเรื่องผีมีแต่คนที่เชื่อว่าผีเท่านั้น มันเป็นเรื่องยากที่จะเชื่อเรื่องพวกนี้อย่างจริงจังหากคุณไม่เชื่อ “คนร้าย” ในภาพยนตร์เรื่องนี้เป็นการล้อเลียนความกลัวแบบซ้ำซากของพวกซ้ายจัดจนเกินจริง เป็นไปไม่ได้เลยที่จะเชื่อพวกเขาอย่างจริงจัง สัญลักษณ์มือโอเคเหรอ จริงเหรอ ทุกสิ่งที่พวกเขาทำนั้นโง่เง่าและไม่น่าเชื่ออย่างสิ้นเชิง ภาพยนตร์เรื่องนี้ไม่เคยเกิดขึ้นที่ไหนในโลกแห่งความเป็นจริง แต่บางคนก็เชื่อ ถึงจะพูดแบบนั้น การดำเนินเรื่องก็ค่อนข้างดีทีเดียว ภาพยนตร์ทั้งเรื่องใช้กล้องตัวเดียวถ่ายช็อตเดียว ทำให้รู้สึกเหมือนว่าผู้ชมอยู่ตรงนั้นกับตัวละคร ฉันสนใจตลอดเวลาและคิดว่านี่เป็นภาพยนตร์เล็กๆ ที่สนุกและน่ารังเกียจจริงๆ ถ้าคุณผ่านพ้นวายร้ายที่มีวาระซ่อนเร้นแบบมิติเดียวได้ และคุณชอบภาพยนตร์แนวบุกบ้าน ฉันคิดว่าคุณจะชอบเรื่องนี้
ไม่ใช่หนังสยองขวัญ และขาดความบันเทิงใดๆ หนังเรื่องนี้เหมือนกับถูกขังอยู่ในหอประชุมมัธยมต้นและถูกสั่งสอนเกี่ยวกับความชั่วร้ายของการเหยียดเชื้อชาติ… ด้วยความซ้ำซากจำเจของหนังสยองขวัญและความโกรธแค้นที่ถูกสร้างขึ้นมา Soft and Quiet ซึ่งดูไม่จริงใจเท่ากับเสียงหัวเราะที่ปรุงแต่งขึ้นในซิทคอมทางทีวียุค 80 อาจมีการสปอยล์ การระบุว่านี่เป็นหนังสยองขวัญถือเป็นการขยายขอบเขตของแนวหนังสยองขวัญเท่าที่ฉันเคยเห็นมา นี่ไม่ใช่ Martyrs or Speak No Evil ซึ่งเป็นหนังแนวสยองขวัญที่ทำให้ฉันหายใจไม่ออกและไม่อยากเชื่อเลยว่าฉันจะนั่งดูจนจบ ฉันเบื่อและหงุดหงิด เมื่อธีมหลักถูกเปิดเผย ก็กลายเป็นว่าคนเหยียดเชื้อชาติและคนโง่เหยียดเชื้อชาติเป็นพวกเหยียดเชื้อชาติ จบ คุณจะได้ชมตัวละครที่น่ารำคาญ ไม่น่าชอบ ทำสิ่งที่แย่และโง่เขลาเป็นเวลา 90 นาทีโดยที่ไม่มีความเห็นอกเห็นใจหรือความเข้าใจใดๆ ที่จะดึงดูดความสนใจของคุณ นอกจากความโกรธแค้นที่ทำตามหน้าที่
เรื่องที่น่าประหลาดใจคือโลกนี้มีพวกเหยียดเชื้อชาติอยู่ และพวกเขาอาจเป็นครูของลูกคุณหรือผู้หญิงที่ดูแลร้านค้าในละแวกนั้น ซึ่งคงจะน่าสนใจหากภาพยนตร์เรื่องนี้ได้สำรวจความซับซ้อนของการเหยียดเชื้อชาติและการแพร่กระจายของลัทธิเหยียดเชื้อชาติ ตลอดจนองค์ประกอบทางเศรษฐกิจและวัฒนธรรมที่ทำให้ลัทธิเหยียดเชื้อชาติหยั่งรากและเติบโต แต่กลับกลายเป็นว่าเราได้คำวิจารณ์แบบ ‘ยิงปลาในถัง’ ที่ห่อหุ้มด้วยลูกเล่นแบบเทคเดียวที่ให้ความรู้สึกเหมือนเป็นแค่ภาพลวงตาเพื่อเบี่ยงเบนความสนใจจากเนื้อเรื่องที่บางเกินไป
ตัวละครหลักนั้นน่ารังเกียจมากตั้งแต่ต้นเรื่อง แม้กระทั่งก่อนที่จะเปิดเผยว่าพวกเขาเป็นพวกนาซี ฉันจึงไม่ได้มีส่วนได้ส่วนเสียทางอารมณ์ใดๆ ต่อเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น ทุกอย่างที่ตามมาให้ความรู้สึกเหมือนกับว่าผู้สร้างภาพยนตร์กำลังตบหลังตัวเองที่ ‘กล้า’ มาก แทนที่จะพยายามหาทางสร้างกระแสอารมณ์ที่สะท้อนและสร้างบทสนทนาที่แท้จริง หากมีภาพยนตร์ที่ทำให้คุณรู้สึกอินไปกับมันได้ก็คงดี ตัวละครหลักที่มีเสน่ห์ดึงดูดใจจนทำให้คุณรู้สึกเห็นอกเห็นใจ จากนั้นก็ก้าวผ่านเรื่องราวที่น่าเศร้าซึ่งถูกปฏิเสธจากรากฐานที่เหยียดเชื้อชาติ แต่สุดท้ายก็ผ่านพ้นไปพร้อมกับมุมมองและความเสียใจที่แท้จริง ลองนึกดูว่ามันจะน่าสะเทือนขวัญ ชวนตกใจ และน่าพอใจขนาดไหน โอ้ เดี๋ยวนะ พวกเขาสร้างภาพยนตร์เรื่องนั้นขึ้นมา ชื่อ American History X ดูเรื่องนี้แทนแล้วข้ามเรื่องนี้ไปเลย
ว้าว นี่เป็นตัวอย่างที่แสดงให้เห็นว่ายิ่งคุณไม่รู้เรื่องราวมากเท่าไหร่ หนังก็ยิ่งเข้มข้นมากขึ้นเท่านั้น ทุกอย่างดูปกติดีจนกระทั่งถึงฉากหนึ่งที่พายหนึ่งชิ้น และไม่มีอะไรเหมือนเดิมอีกต่อไป นี่เป็นหนังที่ดูยากแต่ก็สนุกดีเหมือนกัน หนังเรื่องนี้ถ่ายทำแบบต่อเนื่องคล้ายกับ ‘1917’ ของแซม เมนเดส ฉันเข้าใจว่าหนังไม่ได้ถ่ายทำแบบนี้จริงๆ แต่ฉันก็ไม่ได้รำคาญ ฉันชอบความดิบๆ ที่หนังนำเสนอ ฉันว่าหนังประเภทนี้น่ากลัวกว่าหนังผีหรือสัตว์ประหลาดเรื่องอื่นๆ มาก Soft and Quiet นี่คือความน่ากลัวที่แท้จริงของโลก สิ่งเหล่านี้คือสิ่งที่คุณต้องกลัวจริงๆ หนังเรื่องนี้หนักหน่วง ตึงเครียด และมักจะดูไม่สบายใจ แต่เป็นกรณีที่ยอดเยี่ยมในการดึงเอาทุกหยดสุดท้ายออกมาจากงบประมาณที่จำกัดและสร้างภาพยนตร์ที่น่าจดจำซึ่งจะติดอยู่ในใจผู้ชมไปอีกนานหลังจากเครดิตขึ้น 9/10
5.6