ดูหนัง Shortcut to Happiness (2003) ชอร์ท คัท ทู แฮพ พีนิส
เรื่องย่อ
ในแมนฮัตตัน จาเบซ สโตน นักเขียนผู้ทะเยอทะยาน (ผู้อำนวยการสร้างและผู้กำกับอเล็ก บอลด์วิน) เป็นผู้แพ้โดยสมบูรณ์ เขาขายนิยายไม่ได้ เขาอาศัยอยู่ในอพาร์ตเมนต์ที่แย่มาก และเขาไม่ประสบความสำเร็จกับผู้หญิง เมื่อเพื่อนคนหนึ่งของเขา จูเลียส เซ่น (แดน แอ็ครอยด์) ขายนวนิยายของเขาในราคาหนึ่งแสนเก้าหมื่นดอลลาร์ให้กับบรรณาธิการ จาเบซรู้สึกอิจฉาและสัญญาว่าจะขายวิญญาณให้กับมารเพื่อความสำเร็จ และบังเอิญฆ่าผู้หญิงคนหนึ่งด้วยเครื่องพิมพ์ดีดของเขา ปีศาจ (เจนนิเฟอร์ เลิฟ ฮิววิตต์) มาเคาะประตูบ้าน Shortcut to Happiness แก้ไขสถานการณ์ และผนึกสัญญากับยาเบส นวนิยายคุณภาพต่ำของเขามีบทวิจารณ์ที่ไม่ดี แต่กลายเป็นหนังสือขายดี ยาเบสเสริมคุณค่า; ประสบความสำเร็จกับผู้หญิงแต่ไม่มีเวลาให้เพื่อน จาเบซพบกับสำนักพิมพ์ แดเนียล เว็บสเตอร์ (เซอร์แอนโธนี่ ฮ็อปกิ้นส์) ซึ่งเสนอโอกาสให้เขาทำลายสัญญากับปีศาจ
ผู้กำกับ
- Alec Baldwin
บริษัท ค่ายหนัง
- Yari Film Group (YFG)
นักแสดง
- Anthony Hopkins
- Jennifer Love Hewitt
- Alec Baldwin
- Dan Aykroyd
- Bobby Cannavale
- Kim Cattrall
- Amy Poehler
โปสเตอร์หนัง
รีวิว
บทวิจารณ์หนึ่งระบุว่าภาพยนตร์เรื่องนี้มีทั้งหมดสามเวอร์ชัน ฉันอยากดูเวอร์ชันตัดต่อดั้งเดิมของ Baldwin สำหรับภาพยนตร์เรื่องนี้ เวอร์ชันสุดท้ายถูกตัดอย่างห่วยมาก มีการตัดส่วนที่ไม่เป็นธรรมชาติหลายส่วนในภาพยนตร์ เหมือนกับว่าตัดต่อเพื่อตัดโฆษณา การตัดฉากที่ถูกตัดออกไปนั้นดูชัดเจน ดูเหมือนว่าภาพยนตร์ในปี 1941 ก็ประสบชะตากรรมเดียวกัน โดยมีชื่อเรื่องมากมายและตัดต่ออย่างหนัก เรื่องราวนี้ขัดกับหลักจริยธรรมแบบอเมริกันดั้งเดิมที่ว่าเงินเท่ากับความสุข ภาพยนตร์เรื่องดังกล่าวได้รับการซื้อกิจการจากการล้มละลายด้วยต้นทุนการผลิตเพียงเศษเสี้ยวเดียว จากนั้นจึงเปลี่ยนชื่อและแฮ็กเพื่อให้ได้รับผลตอบแทนจากการลงทุนอย่างรวดเร็ว
Shortcut to Happiness ในฐานะครูผู้สอนที่มีประสบการณ์ด้านภาษาและศิลปะภาพยนตร์กว่า 50 ปี ฉันได้สอนเรื่อง “The Devil and Dan’l Webster” ซึ่งเป็นส่วนหนึ่งของวรรณกรรมอเมริกันในตำนาน แม้ว่า Alec Baldwin จะทำลายสะพานไปบ้างตลอดเส้นทางอาชีพของเขา แต่ภาพยนตร์เรื่องนี้ก็มีความเสี่ยงในการสร้างสรรค์ ซึ่งหลายๆ อย่างก็สมควรได้รับการพิจารณา ซึ่งเป็นตัวอย่างที่สำคัญของวรรณกรรมอเมริกัน เช่นเดียวกับภาพยนตร์ดัดแปลงในปี 1941 ที่นำแสดงโดย Walter Huston เวอร์ชันนี้ถูกโจมตี ประณาม และปฏิเสธเมื่อออกฉาย ฉันเชื่อว่าการดัดแปลงหนังสือทุกเล่มเป็นซากดึกดำบรรพ์ด้านสุนทรียศาสตร์ที่ติดอยู่ในอำพันของภาพยนตร์
ภาพยนตร์เรื่องนี้แสดงให้เห็นถึงระบบคุณค่าที่ไร้สาระในลักษณะเดียวกันในการพรรณนาถึง Jabez Stone ซึ่ง Stephen Vincent Benet และผู้สร้างภาพยนตร์อัญมณีในปี 1941 ประทับใจ การเสียดสีสังคมชั้นสูงที่โอ้อวดแต่ก็เป็นที่นิยม โดยให้คนเหล่านี้กลายเป็นหนังสือขายดี Shortcut to Happiness เป็นละครที่สะท้อนถึงการสำรวจในปัจจุบันว่าอะไรคือความสำเร็จในโลกของสิ่งพิมพ์ที่วุ่นวาย แอนโธนี่ ฮ็อปกินส์ได้รับเลือกให้รับบทแดเนียล เว็บสเตอร์ได้อย่างเหมาะสม การเปรียบเทียบและแสดงความแตกต่างระหว่างการแสดงของเอ็ดเวิร์ด อาร์โนลด์ในบทเว็บสเตอร์ในภาพยนตร์คลาสสิกปี 1941 กับฮอปกินส์นั้นถือเป็นบทเรียนที่ดี เพราะนักแสดงทั้งสองคนได้รับคำชื่นชมตลอดชีวิตจากทั้งตัวละครที่น่าชื่นชมและน่ารังเกียจ ฮ็อปกินส์และอาร์โนลด์ยังคงเป็นสัญลักษณ์ของความสำเร็จทางการเงินและการแสดง
ฮอลลีวูดมีประวัติที่ไม่ดีในการไม่เห็นด้วยกับภาพยนตร์โดยพิจารณาจากผลกำไรเพียงอย่างเดียว ฉันอยากเห็น Shortcut to Happiness เข้าสู่ขั้นตอนหลังการผลิตและถูกนำไปทดสอบกับผู้ชมที่หลากหลายหลังจากเขียนบทใหม่ขึ้นมาอย่างชำนาญ ปัญหาที่สตีเฟน วินเซนต์ เบเนต์ กังวลในปี 1937 ยังคงมีอยู่และอยู่กับเราทุกคนทุกวันนี้ในแทบทุกด้านของธุรกิจ การเมือง ความบันเทิง และรัฐบาล ความสำเร็จคือสิ่งที่คุณสามารถทำได้โดยไม่ถูกลงโทษ ผู้ชมจะไปดูภาพยนตร์ที่แย่ แต่ดูเหมือนว่าฮอลลีวูดจะใช้ความเอาใจใส่และเอาใจใส่อย่างพิถีพิถันเพื่อสร้างภาพยนตร์ดีๆ สักสองหรือสามเรื่องต่อปี ใครก็ตามที่มีอำนาจตัดสินใจขั้นสุดท้ายในการประณามภาพยนตร์เรื่องนี้ถือเป็นการเสียเวลา เสียเงิน และเสียศักยภาพในการบรรลุสิ่งที่ผู้สร้างคิดไว้ ทั้งๆ ที่แนวคิดนั้นเป็นเพียงแรงบันดาลใจที่ได้มาจากการอ่านภาพยนตร์คลาสสิกและต้องการปรับปรุงใหม่ หากนักเรียนคนใดคนหนึ่งส่งบทภาพยนตร์เรื่องนี้มาให้ฉัน ฉันคงจะบอกว่า “มีแนวโน้มว่าจะเป็นฉบับร่าง” และเสนอวิธีต่างๆ ในการปรับปรุงพร้อมทั้งให้เหตุผลของฉันด้วย
นี่เป็นอีกเรื่องหนึ่งของฟาสเตียนที่ถูกนำมาสร้างเป็นภาพยนตร์ แม้ว่าจะไม่ใช่หนังตลกเสียทีเดียว Shortcut to Happiness แต่เป็นดราม่าผสมดราม่ามากกว่า แต่ตลกในบางช่วงเท่านั้น ทั้งบอลด์วินและฮอปกินส์ต่างก็แสดงได้ดีในบทบาทของตน แต่โชคไม่ดีที่เจนนิเฟอร์ เลิฟ ฮิววิตต์แสดงได้ไม่ดีเลย โดยเฉพาะเมื่อต้องแสดงร่วมกับฮอปกินส์บนจอ เรื่องนี้เป็นเรื่องราวที่พอใช้ได้ที่จะทำให้คุณเพลิดเพลินได้ แม้ว่าจะไม่มีอะไรมากไปกว่านี้ก็ตาม
การเขียนใหม่ที่ไม่มีรสนิยมของ “The Devil and Daniel Webster” เล่าถึงนักเขียนนวนิยายที่ดิ้นรนต่อสู้อย่าง Jabez Stone ซึ่งไม่สามารถตีพิมพ์ผลงานใดๆ ได้เลย ไม่ต้องพูดถึงการหาใครอ่านผลงานของเขา เขาจึงทำสัญญากับซาตานสาวหน้าตาดีเพื่อแลกกับชื่อเสียงและโชคลาภ โดยแลกกับวิญญาณอมตะของเขา การปรับปรุงบทละคร “Scratch” ของ Archibald Macleish และ “The Devil and Daniel Webster” ในปี 1941 ซึ่งยอดเยี่ยมกว่ามาก (ซึ่งมีชาวนาที่ตื่นตระหนกเป็นชายที่ถูกล่อลวง) ผลิตและกำกับโดย Alec Baldwin ดารานำของเรื่อง มีนักแสดงสมทบที่ยอดเยี่ยมหลายคน เช่น Anthony Hopkins รับบททนายความ Daniel Webster และ Jennifer Love Hewitt รับบทปีศาจ แต่น่าเสียดายที่ภาพยนตร์เรื่องนี้ถูกตัดต่อโดยขัดต่อความต้องการของ Baldwin หลังจากวางทิ้งไว้บนชั้นวางเป็นเวลาหลายปี (ในที่สุดก็เปิดตัวบนเครือข่าย Starz ในปี 2007 หลังจากจองฉายในโรงภาพยนตร์ไปไม่กี่ครั้ง) ภาพยนตร์เรื่องนี้เริ่มต้นได้ดีแต่ก็เสียจุดยืนอย่างรวดเร็วเมื่อนักเขียนของบอลด์วินประสบความสำเร็จตามที่เขาปรารถนา
โดยเปลี่ยนภาพยนตร์เรื่องนี้ให้กลายเป็นบทความของพวกยัปปี้เกี่ยวกับแผนการเก่าๆ ที่เงินซื้อความสุขไม่ได้ ผู้สร้างภาพยนตร์ขาดความติดตาม พวกเขาไม่แม้แต่จะคำนึงถึงความจริงที่ว่าความต้องการบางอย่างของนักเขียนอาจได้รับการตอบสนองจากชื่อเสียงที่เพิ่งได้มา ในทางกลับกัน เขากลับกลายเป็นคนไร้ค่าที่มีเงินในธนาคารและผู้หญิงอยู่ที่เท้าของเขา ซึ่งชัดเจนว่าไม่ใช่สิ่งที่นักเขียนที่กำลังดิ้นรนอย่างแท้จริงจะเข้าใจได้ แย่กว่านั้นคือไม่มีช่วงเวลาใดเลยที่หัวใจของสโตนจะรับรู้ได้ บอลด์วินเป็นนักแสดงที่อ่อนไหวมาก (ไม่ต้องพูดถึงในฐานะผู้กำกับ) จนเราสัมผัสได้แค่รูปลักษณ์ภายนอกที่หล่อเหลาและไม่เปลี่ยนแปลงของเขา บอลด์วินเม้มริมฝีปากและจ้องมองไปที่กล้องอย่างตั้งใจ หวังว่าจะมอดไหม้ Shortcut to Happiness แต่ดันลืมไปว่าตัวละครนี้มาจากไหน การต่อสู้ในศาลในตอนท้ายนั้นดำเนินเรื่องได้ดีมาก แม้ว่าการเขียนส่วนใหญ่จะดูเจ้าเล่ห์และไร้รูปแบบจนทำให้ผลลัพธ์โดยรวมนั้นไม่น่าพอใจอย่างเห็นได้ชัด
อาจดูตลกที่การรีเมคเรื่อง The Devil และ Daniel Webster ได้รับชื่อใหม่ แต่ก็เหมาะสมดี เพราะต้นฉบับปี 1941 ก็มีชื่ออื่นจนถึงปี 1952 เช่นกัน (All That Money Can Buy) Shortcut to Happiness จึงเป็นอีกเวอร์ชันหนึ่งของวลีเก่าแก่ที่ว่า “ฉันยอมขายวิญญาณให้กับปีศาจเพื่อ…” เมื่อปีศาจปรากฏตัวพร้อมสัญญาที่เสนอ “ทางลัดสู่ความสุข” หลายคนก็จะขอแค่ปากกา การรีเมคเรื่องนี้ค่อนข้างแตกต่าง เพราะมันเบามาก ในขณะที่วอลเตอร์ ฮัสตันทำให้ผู้ชมตกใจจนฉี่แทบแตกในปี 1941 ด้วยการจ้องมองไม่กระพริบตาและรอยยิ้มเจ้าเล่ห์ของเขา เจนนิเฟอร์ เลิฟ ฮิววิตต์รับบทเป็นปีศาจ และเธอก็มีเสน่ห์ในแบบของเธอเอง แทนที่จะใช้เวทมนตร์และความกลัว เธอกลับสวยและสร้างความมั่นใจให้กับผู้ชม Alec Baldwin เป็นนักเขียนที่ดิ้นรนและขายวิญญาณเพื่ออาชีพนักเขียนนวนิยายที่ประสบความสำเร็จ – แตกต่างจากชาวนา (ที่มีชื่อเดียวกัน) ที่ไม่มีเงินพอจะเลี้ยงชีพ หลังจาก Alec ได้ทุกอย่างที่ต้องการแล้ว เขาไม่ชอบคอลเลกชั่นของ Jennifer จึงจ้าง Anthony Hopkins ผู้จัดพิมพ์หนังสือชื่อ Daniel Webster ให้ต่อสู้กับซาตานแทนเขา เป็นเรื่องราวที่น่าสนุก และถ้าคุณชอบนักแสดงและต้องการความบันเทิงมากกว่าหวาดกลัว ให้ลองชมฉบับรีเมคก่อน เวอร์ชั่นขาวดำค่อนข้างน่าขนลุก ดังนั้นนี่ไม่ใช่หนังที่ฉันอยากดูตลอดเวลา
หนังเรื่องนี้สนุกดี แต่เจนนิเฟอร์ เลิฟ ฮิววิตต์เลือกนักแสดงได้ไม่เหมาะสมเลย เธอเล่นได้ดีในละครทีวี แต่เธอไม่ใช่นักแสดงที่เก่งกาจพอที่จะเล่นร่วมกับนักแสดงระดับนี้ ทุกคนในหนัง ไม่ว่าจะเป็นคิม แคทรอลล์ ฮอปกินส์ รูบิน อัครอยด์ และแม้แต่บอลด์วินเองก็เล่นได้ยอดเยี่ยม แต่คุณฮิววิตต์เล่นได้ไม่ดี เธอคือคนที่ทำให้หนังเรื่องนี้เสียอรรถรส โดยเฉพาะการที่เธอพูดประโยคปิดท้ายเรื่อง ซึ่งถือว่าอยู่ในชั้นเรียนการแสดงปีหนึ่ง หนังเรื่องนี้ค่อนข้างจะเน้นเรื่องศีลธรรมและอ่อนไหวเกินไป และในความคิดของฉัน หนังเรื่องนี้ไม่สอดคล้องกับเนื้อเรื่องของ The Devil และ Daniel Webster ซึ่งในหลายๆ ด้านก็ละเอียดอ่อนกว่าที่บอลด์วินเคยแสดง เขาเลือกแนวทางที่เน้นเนื้อหาในเชิงพาณิชย์มากกว่า ซึ่งแนวคิดที่ซับซ้อนก็สามารถสร้างความบันเทิงได้เช่นเดียวกัน โดยรวมแล้ว เป็นหนังเล็กๆ ที่สนุกดี แม้ว่าบางฉาก การตัดต่อ รวมถึงการคัดเลือกนักแสดงของฮิววิตต์ควรจะต้องคิดใหม่ Baldwin เป็นผู้กำกับที่ดีพอสมควร เขาทำให้ภาพยนตร์เดินหน้าต่อไปได้ และแน่นอนว่าเขาสามารถสร้างเรื่องราวให้กับตัวละครได้ดี
ฉันเลือกดูหนังเรื่องนี้เพราะเชื่อว่ามันได้รับเรตติ้งดี อันดับแรก มันช่างไร้สาระที่พวกเขาออกฉายหนังที่สร้างในปี 2001 และอีก 7 ปีต่อมาในปี 2008 ในอินเดีย ทุกอย่างในหนังดูล้าสมัย แม้แต่ในปี 2001 หนังเรื่องนี้ก็ดูเหมือนว่าจะสร้างด้วยงบประมาณที่จำกัด Shortcut to Happiness มีฉากที่แท็กซี่ชนคนเพื่ออธิบายว่าจะใช้งบประมาณต่ำได้แค่ไหน แอนโธนี่ ฮ็อปกินส์ดูเหมือนจะไม่รู้ว่าเขาทำอะไรอยู่ในหนัง เขาพูดคนเดียวยาวๆ ในตอนท้าย ถ้าหนังมีประกายไฟในฉากนั้น ฉันพลาดไปเพราะกำลังนอนอยู่บนที่นั่ง ไม่มีอะไรในตัวเจนนิเฟอร์ เลิฟ ฮิววิตต์ที่ดูเหมือนปีศาจเลย เธอใส่เสื้อผ้าที่ไม่พอดีตัวและดูหน้าบูดบึ้งใส่เด็กๆ แบบสุ่ม ส่วนอเล็ก บอลด์วิน ฉากที่เขาไปพบเว็บสเตอร์เป็นครั้งแรกนั้นไม่ควรพลาด เป็นการเสียเงินเปล่าจริงๆ! แอนโธนี่ ฮ็อปกินส์พูดถูกที่ว่า “กลับบ้านไปเขียนให้ดีกว่านี้ซะ!”
ดูหนังออนไลน์ ภาพยนตร์ที่คล้ายกัน
A Legend (2024) พลิกตำนานฟัดทะลุเวลา
6