Past Lives (2023) ครั้งหนึ่ง ซึ่งคิดถึงตลอดไป
เรื่องย่อ
ดูหนัง ออนไลน์ Past Lives (2023) ครั้งหนึ่ง ซึ่งคิดถึงตลอดไป Nora และ Hae Sung เพื่อนสมัยเด็กสองคนที่มีความสัมพันธ์ลึกซึ้งต้องพลัดพรากจากกันหลังจากครอบครัวของ Nora อพยพมาจากเกาหลีใต้ ยี่สิบปีต่อมา พวกเขากลับมาพบกันอีกครั้งหนึ่งสัปดาห์แห่งโชคชะตา เมื่อพวกเขาเผชิญหน้ากับความรักและโชคชะตา
ผู้กำกับ
Celine Song
บริษัท ค่ายหนัง
- CJ ENM
- Killer Films
- 2AM
นักแสดง
- ยูแทโอ
- เกรต้า ลี
โปสเตอร์หนัง
รีวิวหนัง
Ekachat Suwannakhachorn
Past Lives (2023) ครั้งหนึ่ง ซึ่งคิดถึงตลอดไป
Film by : A24
Import by : GDH
หนังโคตรจะธรรมดา แต่ดูจบไป 2 วันแล้วยังเอาออกจากหัวไม่ได้เลย รีวิวแบบคนไม่ค่อยมีความรู้เท่าไหร่ก็คือ บทดี แสดงดี น้อยแต่มาก เรียบแต่โก้ กระแทกอารมณ์แบบดาเมจรุนแรงมาก
ใครว่างๆ อยากดูหนัง(ที่เราคิดว่า)ดี แนะนำให้ไปดู
ใครไม่อยากดู ก็เรื่องของมึงจ้า ไม่ต้องบอกเนาะ
ใครดูแล้ว มาแบ่งปันกันได้นะ ❤️❤️❤️
ให้ 9/🔟 รอชิงรางวัลช่วงสิ้นปีได้เลย
Kanin The Movie
ชอบประเด็นนี้ใน Past Lives (2023) มากๆ เลย ทุกการทิ้งล้วนมีบางสิ่งมาแทนที่เสมอ ทุกเรื่องราว ความฝัน หรือใครสักคนที่จากมา พาเราไปพบเส้นทางใหม่ของชีวิต เปลี่ยนให้เราได้กลายเป็นเรา ใจความสำคัญของหนังก็คือการได้กลับไปพบ ‘สิ่งที่เราทิ้งไว้’ ภายใต้สายตาของวันนี้ที่แม้ทางหนึ่งความรู้สึกจะไม่เหมือนก่อนแล้ว แต่ใจก็ไม่อาจปฏิเสธชิ้นส่วนที่แสนผูกพันนี้ได้เลยแม้แต่นิดเดียว กลายเป็นความคิดถึงต่ออดีตที่ไม่มีวันเข้ารูปเข้ารอยกับปัจจุบัน แต่ใจเราก็ยังอยากจะเฝ้านึกถึงมันเสมอในฐานะ ‘เรื่องราวที่เราจากมา’
I watch movies a lot.
Past Lives (2023) ครั้งหนึ่ง ซึ่งคิดถึงตลอดไป
“รักแรกมันลืมยาก” น่าจะเป็นคำนิยามสำหรับหนังเรื่องนี้ได้ดีที่สุด ทุกอณูของเรื่องนี้เต็มไปด้วยภาพที่สวยงาม โรแสนแมนติก แต่ลึกลงไปมันเต็มไปด้วยความ อึดอัด และม้วนอารมณ์แสนเศร้า กับการเติบโตแยกย้ายของสองตัวละครอย่าง แฮซองและนอร่า ที่มีความทรงจำในช่วงเวลานึง ก่อนจะต้องร่ำลากันแล้วก็ย้อนกลับมาเจอกัน ‘แบบที่มันไม่ใช่ช่วงเวลาของเขาทั้งสอง’
.
การพบกันของรักแรกของสองตัวละคร แม้ละเมียดละไมแต่ก็เหมือนระเบิดเวลา ที่จุดชนวนอยู่ตลอด หนังจะค่อยๆกัดกินความรู้สึกเราไปเรื่อยๆ ก่อนจะปล่อยพลังในช่วงท้ายแบบที่เล่นจนคนดูจุกอก
.
บรรยากาศของเกาหลีและนิวยอร์ก ถูกถ่ายทำออกมาได้เหงามากๆ ยิ่งผสมกับประเด็นการย้ายถิ่นฐานของนอร่าและการเดินทางมายังนิวยอร์กครั้งแรกของแฮซอง เราจะได้เห็นซีนหลายๆซีนร้อยเรียงกันมา ในตอนดูอาจจะยังไม่ได้สังเกตุ แต่พอดูจบแล้วลองทบทวนภาพเหล่านี้จะเริ่มชัดเจนและต่อเนื่องในความรู้สึกของเรามากๆ
.
Past Lives อาจจะไม่ใช่หนังรักแบบที่จะโดนใจทุกคน แต่ปฏิเสธไม่ได้ว่าถ้าคุณเคยจำรักแรกแบบไม่รู้ลืม และทำได้แค่คิดถึงมันในส่วนลึกของความรู้สึก นี้คืองานจาก A24 ที่คุณจะเข้าใจคำว่า ‘เจ็บปวดที่งดงาม’
หนีงานมารีวิวซีรีส์
Past Lives (2023) ครั้งหนึ่ง ซึ่งคิดถึงตลอดไป
ความรักงดงามตรงไหน
ตรงที่ได้รักกัน ได้ใช้เวลาด้วยกัน
ได้คิดถึงกันตลอดไป
ความรักสิ้นสุดตรงไหน
ตรงที่ได้เคยยืนข้างๆ กัน ได้บอกลากัน
ได้คิดถึงกันตลอดไป
“ผมแค่อยากเจอคุณอีกครั้ง” แฮซอง (ยูแทโอ) บอกกับ “นายอง” (เกรต้า ลี) ผู้หญิงที่นั่งอยู่ข้างๆ เขา ในค่ำคืนสุดท้ายในมหานครนิวยอร์ก หลังจากเขาเดินทางไกลข้ามน้ำข้ามทะเลจากเกาหลีใต้ เพียงเพื่อไปพบเธออีกครั้ง หลังจากที่เธอจากแผ่นดินเกิดมาใช้ชีวิตในอีกซีกโลกหนึ่ง ยาวนานถึง 24 ปี
“ตอนนี้ฉันไม่ใช่ ‘นายอง’ เด็กหญิงวัย 12 ที่คุณเคยเจออีกแล้ว ฉันทิ้งตัวตนนั้นไปแล้ว แต่ไม่ใช่ว่า ‘นายอง’ ไม่มีตัวตน เธอมีตัวตน และฉันทิ้งเธอไว้กับคุณเมื่อ 20 ปีที่แล้ว”
Past Lives เป็นภาพยนตร์ความยาว 105 นาทีที่เข้าฉายในโรงภาพยนตร์บ้านเราตั้งแต่ 6 กรกฎาคม 2023 บอกเล่าเรื่องราวความผูกพันของเด็กชายและเด็กหญิงในวัย 12 ปี ที่ต้องแยกจากกัน เมื่อครอบครัวของเด็กหญิงตัดสินใจย้ายจากเกาหลีใต้ไปตั้งรกรากที่แคนาดา และทำให้ “มุนนายอง” กลายเป็น “นอร่า มุน”
การจากลาโดยไม่มีแม้คำร่ำลาของ “นายอง” กลายเป็นเรื่องติดค้างใจ “แฮซอง” เพื่อนชายคนสนิทของเธอ ที่ความคิดถึงของเขา ทำให้เขาพยายามตามหาเด็กหญิงที่อยู่คนละซีกโลกอย่างไม่ลดละ จนเขาได้พบเธออีกครั้งในอีก 12 ปีต่อมา
เป็นการพบกันผ่านการสื่อสารในโลกออนไลน์ ในวันที่ “นายอง” ย้ายจากแคนาดามาใช้ชีวิตเพียงลำพังในฐานะนักเขียนบทละครที่นิวยอร์ก ขณะที่ “แฮซอง” เป็นนักศึกษาวิศวกรรมศาสตร์ เป็น “การสื่อสาร” ระหว่างกันครั้งแรกในรอบ 12 ปี ที่เต็มไปด้วยบทสนทนา เสียงหัวเราะ และเสียงหัวใจที่ไหวระรัว ก่อนที่ “นายอง” จะเป็นฝ่ายขอยุติการสื่อสารกับ “แฮซอง”
เพราะดูเหมือนเสียงหัวใจที่เต้นไม่เป็นจังหวะของ “นายอง” จะเป็นอุปสรรคกับความฝันที่ยิ่งใหญ่ของเธอ
“ฉันขอให้เราห่างกันแค่ช่วงสั้นๆ เท่านั้น”
เป็น “ช่วงเวลาสั้นๆ” ของ ‘นายอง’ และ ‘แฮซอง’ ที่ยาวนานถึง 12 ปี
—
“ในภาษาเกาหลีมีคำว่า “อินยอน” มันหมายถึงพรหมลิขิตหรือโชคชะตา เหมือนกับว่า คนที่ไม่รู้จักกัน เดินบนถนนเดียวกัน บางส่วนของเสื้อผ้าสัมผัสกัน คนเกาหลีเชื่อว่ามันไม่ใช่เรื่องบังเอิญ แต่มีอะไรบางอย่างที่โยงใยให้คนสองคนนั้นได้มาเจอกัน” นายอง บอกกับ “อาเธอร์” (จอห์น มากาโร) นักเขียนชาวอเมริกัน ที่เธอเจอเขาที่บ้านพักศิลปิน
“อาเธอร์” ที่เป็นนักเขียนเหมือนเธอ อ่านหนังสือเล่มเดียวกับเธอ ดูหนังเรื่องเดียวกันกับเธอ ช่วยแนะนำการเขียนบทละครของเธอ และเป็นคนที่เธอตัดสินใจแต่งงานและใช้ชีวิตด้วย หลังจากที่เธอ “ยุติ” การสื่อสารกับ “แฮซอง” ไปหลายปี โดยที่เธอไม่รู้ว่า ในอีก 12 ปีถัดมา ชายหนุ่มที่เธอเคยบอกว่า “ให้ห่างกันช่วงสั้นๆ” จะกลับมายืนอยู่ตรงหน้าเธอในสวนสาธารณะกลางมหานครนิวยอร์ก
“เพราะผมแค่อยากเจอคุณอีกครั้ง” เป็นประโยคบอกเล่าง่ายๆ ของ “แฮซอง”
การพบหน้ากันครั้งแรกในรอบกว่า 20 ปีของ “แฮซอง” และ “นายอง” การใช้เวลาช่วงสั้นๆ ด้วยกันของทั้งสองคนเมื่อหญิงสาวพาชายหนุ่มท่องเที่ยวรอบเกาะแมนฮัตตัน และการพบกันระหว่าง “แฮซอง” กับ “อาเธอร์” ในมื้อค่ำก่อนที่ชายหนุ่มจะเดินทางกลับเกาหลี บีบทั้งหัวใจของ “นายอง” – “อาเธอร์” และหัวใจคนดูที่สารภาพว่าแทบไม่ต่างอะไรกับตอนที่ดูหนังเรื่อง The Bridges of The Madison Countyการพบกันครั้งแรกในรอบกว่า 20 ปีของ “นายอง” และ “แฮซอง” ที่ทำให้ “อาเธอร์” ตั้งคำถามกับ “นายอง” ว่า “คุณยังคิดถึงเขาอยู่ไหม และถ้าวันนั้นคนที่คุณเจอที่บ้านพักศิลปินไม่ใช่ผม แต่เป็นคนอื่นที่อ่านหนังสือเล่มเดียวกับคุณ ดูหนังเรื่องเดียวกันกับคุณ คนที่อยู่กับคุณตอนนี้ยังจะเป็นผมหรือเปล่า”
รวมถึงประโยคที่ร้าวรานใจที่สุดของ “อาเธอร์” ที่พูดกับ “นายอง” ว่า “บางครั้งคุณก็ละเมอเป็นภาษาเกาหลี ตอนแรกผมก็ว่ามันน่ารักดี แต่ตอนนี้ผมเริ่มกลัว เพราะคุณฝันเป็นภาษาที่ผมไม่เข้าใจ เหมือนกับคุณมีอีกโลกหนึ่งที่ผมเข้าไม่ถึง”
การพบกันครั้งแรกในรอบกว่า 20 ปี ที่ทำให้ “แฮซอง” ตั้งคำถามกับตัวเองและบอกกับ “นายอง” ว่า “ถ้าเมื่อ 12 ปีที่แล้ว ผมมาหาคุณที่นิวยอร์ก หรือถ้าคุณไม่ไปจากโซล เราจะได้คบกันมั้ย เราจะได้รักกันมั้ย เราจะได้แต่งงาน จะมีลูกด้วยกันมั้ย เราจะเป็น “อินยอน” ของกันและกันมั้ย”
ความรักงดงามตรงไหน
ความรักสิ้นสุดตรงไหน
ตรงที่ได้รักกัน ได้ร่ำลากัน และได้คิดถึงกันตลอดไป
—
ในขณะที่ Past Lives บอกถึงความงดงามของรักแรก และการกลับมาใช้เวลาในช่วงสั้นๆ ด้วยกันของ “แฮซอง” กับ “นายอง” เพื่อเติมเต็มสิ่งที่ “แฮซอง” ค้างคาใจกับการลาจากของเด็กหญิงในอดีต และได้บอกในสิ่งที่เขาต้องการบอกเธอ
“นายอง .. วันนั้นเธอจากมาเพราะตัวเธอเอง และฉันชอบเธอที่เธอเป็นตัวของตัวเอง จนถึงวันนี้เธอก็ยังเป็นแบบนั้น และถึงตอนนั้นฉันจะอายุแค่ 12 แต่ฉันก็รักเธอ..” แต่ในอีกมุมหนึ่งความเรียบง่ายของ Past Lives ก็แอบทิ้งรอยขีดข่วนไว้ให้กับชีวิตที่เคยปกติธรรมดาของ “นายอง” และ “อาเธอร์” เมื่อ “นายอง” ต้องอยู่กับสิ่งที่เธอบอกว่า เธอเลือกที่จะ “ลงเอย” ที่นี่ และที่นี่เป็นที่เธอควรจะอยู่ และเมื่อ “อาเธอร์” อาจจะยังต้องถามตัวเองต่อไปว่า หรือเธอควรจะมีชีวิตที่ดีกว่านี้ และคนที่อยู่ข้างๆ เธอควรเป็นเขาจริงๆ ใช่ไหม ? Past Lives บอกให้รู้ว่า ในท้ายที่สุดแล้ว “ความคิดถึง” มันก็มีต้นทุนของมัน เป็นต้นทุนที่เราต้องแบกรับ ต้องยอมรับ โดยเฉพาะเมื่อเราคิดถึงใครคนหนึ่งตลอดไป
—
หมายเหตุ : ขออนุญาต #หนีงานมารีวิวมูฟวี่ เป็นเรื่องที่ 3 จากที่เคยเขียนรีวิวมูฟวี่ไปแล้ว 2 เรื่อง คือ Be with You และ 20th Century Girl (ซึ่งสองเรื่องนี้ดูจากแพลตฟอร์มสตรีมมิ่ง แต่ Past Lives คือไปดูในโรงภาพยนตร์แบบซื้อตั๋ว 2 ที่ แต่ไปนั่งดูเงียบๆ คนเดียว) ใครที่ชอบ “ยูแทโอ” จากบท “นัมคังโฮ” ในซีรีส์ Love to Hate You ก็น่าจะดูหนังเรื่องนี้ เพราะ “แทโอ” หล่อมาก และสื่อสารได้ดี แม้จะไม่พูดอะไรเลย รวมถึงนางเอก “เกรต้า ลี” ในบทของ “นายอง” กับฉากสุดท้ายในเรื่องนี้ของเธอ Past Lives เป็นภาพยนตร์ต่างประเทศที่ได้รับเลือกให้ไปฉายใน Sundance Film Festival ซึ่งจัดขึ้นในระหว่างวันที่ 19-29 มกราคม 2023 ที่ผ่านมาด้วย
BENJI Review
Past Lives (2023) – รักครั้งหนึ่ง… คิดถึงตลอดไป
” ในห้วงความคิดถึง เด็กน้อยในวันนั้นยังคงยืนบอกลากันที่ทางแยก… หวังว่ามันจะเป็นเช่นนั้นตลอดไป ”
กำกับและเขียนบทโดย Celine Song
ในที่สุด ก็ได้ดูสักทีหลังจากที่รอมานาน… ต้องชมว่า Past Lives เป็นงานที่เข้าใกล้กับคำว่า “พอดี” เชื่อว่าด้วยความยอดเยี่ยมของหนังเรื่องนี้ จะมีผลให้ไปถึงเวทีออสการ์อย่างแน่นอน
จุดน่าสังเกตอีกอย่างคือ เห็นคนเข้าไปดูกันเยอะมาก ซึ่งปกติจะไม่ค่อยเห็นหนังนอกกระแสที่คนเข้าไปดูเยอะขนาดนี้ (ขอบคุณในการโปรโมตของ GDH 😁)
ยิ่งถ้ากระแสดีแบบนี้ไปเรื่อย ๆ คงมีหนังคุณภาพดี ๆ มาให้เราดู เป็นทางเลือกมากขึ้น
เรื่องย่อ – “แฮซอง” (ยูแทโอ) เป็นเพื่อนของ “นอร่า” (Greta Lee) สมัยเด็กก่อนที่นอร่าจะย้ายไปอยู่แคนาดากับครอบครัว ทว่าหลายสิบปีให้หลัง พวกเขาได้กลับมาพบกันอีกครั้ง ขณะที่นอร่า ก็แต่งงานมีสามี “อาเธอร์” (John Magaro) ไปแล้ว
[ ความรู้สึกหลังชม ]
– ความยอดเยี่ยมแรกที่น่าชื่นชม คือ “องค์รวมภาพยนตร์”
การประกอบกันของส่วนต่าง ๆ ทั้งบท นักแสดง งานภาพ ดนตรีประกอบ ทุกอย่างเสริมกันด้วยความประณีตงดงาม
หนังมีบทสนทนา การสร้างบรรยากาศที่คมคาย นอกจากนี้ ยังมีการใช้ Space (ความเงียบและความว่าง) ที่สวยงาม หรือแม้แต่การใช้สัญลักษณ์ (Motif เช่น ทางแยก) ผสมกับงานภาพก็ถูกใช้อย่างมีประสิทธิภาพ ทำให้ผลลัพธ์ที่ออกมาน่าประทับใจ
นี่จึงเป็นตัวอย่างของงานที่ “น้อยและพอดี” ไม่ขาด ไม่เกิน (ตัวละครหลักในการดำเนินเรื่องมีเพียง 3 คน!)
ไม่น่าเชื่อว่า Past Lives เป็นภาพยนตร์เรื่องแรกของ Celine Song เพราะจากที่ดูแล้ว งานของเธอมีมาตรฐานที่สูงเกินกว่าการเป็นหนังเรื่องแรกไปมากจริง ๆ
– หนังประกอบด้วยมวลอารมณ์ที่หลากหลาย ส่วนใหญ่จะเป็นไปในโทนอึมครึม การเก็บงำความรู้สึก ความในใจ
ที่สำคัญ คือ การอธิบายความรู้สึกขมขื่นของคำว่า “ถ้าวันนั้น” (What If)
ถ้าวันนั้นนอร่าตัดสินใจทางหนึ่งจะเป็นอย่างไร ถ้าวันนั้นแฮซอง (หรืออาเธอร์) เลือกอีกทางจะเป็นอย่างไร
ไม่ว่าทางไหน ก็อาจต้องเจ็บปวด เพราะทุกทางมีสิ่งให้น่าเสียดาย
ทั้งนี้ยังดีที่ในทุกทางเลือก ทุกตัวละครต่างมี “ตัวตนและความทรงจำในอดีต” โดยเฉพาะ “นายอง” (นอร่า) และ “แฮซอง” เรายังคงเห็นความงดงามของรักแรกในวัยเยาว์ทั้งสอง
แน่นอนว่า ตัวตนทั้งคู่ยังคงหยุดยืนอยู่ที่ทางแยก แม้ว่าตัวตนในปัจจุบันจะเปลี่ยนแปลงไปมากเพียงใด
– ชอบการผสมผสานไอเดียอย่าง “อินยอน” (IN-YUN) ซึ่งแปลว่า “โชคชะตา”
อินยอน เป็นไอเดียที่สะท้อนความเป็นเอเชียอย่างชัดเจน สิ่งที่เกิดขึ้นเป็นเพียงความบังเอิญหรือเป็นโชคชะตาที่ลิขิตมาจากชาติปางก่อน?
ตัวละครทั้งสามมีโชคชะตาที่คาบเกี่ยวกัน ซึ่งตรงนี้เป็นจุดที่หนังพาเราไปสำรวจถึง “อินยอน” ที่ส่งผลต่อตัวละครแต่ละคน… ที่ปวดร้าว คือ มันก่อให้เกิดความสัมพันธ์ที่รวดร้าวกระอักกระอ่วน ทำให้ทุกฝ่ายต้องปวดใจ
– ฉากที่ชอบที่สุด รู้สึกชอบ “ฉากการจากลาครั้งสุดท้าย” ในท้ายเรื่อง เพียงไม่กี่วินาที หนังทำให้มวลอารมณ์ที่อัดอั้นพรั่งพรูออกมาสู่ผู้ชม กลายเป็น Climax ที่น่าประทับใจ
นอกจากฉากนี้ ก็รู้สึกชอบฉากเกี่ยวกับ “ทางแยก” ซึ่งเป็นสิ่งสำคัญในเรื่องตั้งแต่ต้นไปจนถึงฉากสุดท้าย
– นักแสดงหลักทั้งสามคนแสดงได้ยอดเยี่ยม จนดูมีลุ้นออสการ์ ที่เซอร์ไพร์สสุด คือ “ยูแทโอ” ในเรื่องพูดเกาหลีล้วน ๆ แต่เด่นจนน่าจับตามองในการเข้าชิงรางวัลใหญ่ ๆ หลายสถาบัน
– Soundtrack ในเรื่อง ออกไปทางแนว Ambient ผสมกับธีมดนตรี (เปียโน) นึ่ง ๆ ซึ่งเข้ากับคอนเซปต์เรื่องได้ดี
สรุป – เป็นหนังที่นุ่มบาดลึกหัวใจ จัดเป็นหนังรางวัลที่ดูไม่ยาก แถมน่าเข้าชิงออสการ์หลายสาขา เชียร์ทั้งสาขาภาพยนตร์ยอดเยี่ยม บทภาพยนตร์ นักแสดง ดนตรีประกอบ (ไปลุ้นกันอีกทีปลายปี 😂)
ว่าไปแล้ว ดูเหมือนในรอบหลายปีที่ผ่านมา จะเป็นช่วงขาขึ้นของหนังเชื้อสายเอเชีย ตั้งแต่ Parasite, Minari, Drive my Car, Everything Everywhere All at Once มาจนถึง Past Lives ต่อสายกันมายาว ๆ
โดยเฉพาะสองเรื่องหลัง (+ Minari) เป็นของ A24 ค่ายที่ฮอตที่สุดตอนนี้แล้ว
7.1