No Strings Attached (2011) จะกิ๊กหรือกั๊ก ก็รักซะแล้ว
เรื่องย่อ
เมื่อตอนที่ เอ็มมา เคิร์ตซ์แมน วัย 14 ปี No Strings Attached ปฏิเสธการเข้ามาจีบแบบเฟอะฟะของ อดัม แฟรงกลิน ทั้งคู่ไม่ได้ประสีประสาในเรื่องบนเตียงแบบผู้ใหญ่เลย ในอีกหลายปีต่อมา เอ็มมา (นาตาลี พอร์ตแมน) และ อดัม (แอชตัน คุตเชอร์) มาพบกันอีกครั้ง และลงเอยด้วยการมีสัมพันธ์ทางเพศกันอย่างเร่าร้อน เอ็มมาแสดงตนว่าเป็นพวกแพ้การมีแฟน ขณะที่อดัมก็เหนื่อยหน่ายเรื่องความสัมพันธ์ เพราะคุณพ่อของเขา (เควิน ไคลน์) ที่เคยเป็นดาราโทรทัศน์ชื่อดัง ดันคบหาอยู่กับอดีตแฟนสาวคนล่าสุดของเขา ทั้งเอ็มมาและอดัมจึงตัดสินใจบอกลาความยุ่งยากด้วยการคบหากันเป็นเพื่อน พวกเขากิ๊กกันโดยไม่กั๊ก เจอกันก็มีแต่เสียงหัวเราะ ไร้ซึ่งความทุกข์ มีเพศสัมพันธ์กันโดยไม่ได้เป็นแฟนกัน ไม่มีการโกหก ไม่มีการหึงหวง ไม่มีการแสดงความรัก ไม่มีการรับประทานอาหารเช้าด้วยกัน ไม่มีการบอกว่าฉันคิดถึงเธอ ไม่มีการตั้งฉายา หรือพูดง่ายๆ คือไม่มีการผูกมัดใดๆ
ผู้กำกับ
- Ivan Reitman
บริษัท ค่ายหนัง
- Paramount Pictures
นักแสดง
- Natalie Portman
- Ashton Kutcher
- Kevin Kline
- Cary Elwes
- Greta Gerwig
- Lake Bell
โปสเตอร์หนัง
รีวิว
เรื่องราวของหนุ่มสาวที่เคยกิ๊กกันสมัยมัธยม No Strings Attached วันเวลาผ่านไป พวกเขาทั้งคู่ได้มาเจอกันอีกครั้งในวัยทำงาน และวันหนึ่งพระเอกจับได้ว่าแฟนเก่าของเขากลายเป็นแฟนใหม่พ่อตัวเอง เขาเลยดื่มเหล้าเมาหัวลาน้ำ จนกระทั่งรู้ตัวอีกทีไปนอนอยู่บ้านของนางเอก แล้วต่อมาทั้งคู่ก็ได้เอากันอย่างเมามัน โดยมีเงื่อนไขว่าจะเป่ากันอย่างเดียวและไม่มีความรู้สึกและความผูกพันธ์ใดๆ แต่พระเอกก็ดันหลงรักนางเอกไปซะแล้ว นางเอกเลยขอเลิกแล้วสั่งให้ไปเย็ดกับคนอื่นบ้าง จากนั้นก็งอนกันไปงอนกันมา จนจบเรื่อง เป็นเรื่องราวแนว Friend with Benefit ซึ่งเนื้อเรื่องก็ดันเหมือนกับหนังเรื่อง Friend with benefits
ที่ออกมาปีเดียวกันซะด้วย แต่ไม่เป็นไรเรื่องใครเรื่องมัน แค่เราเข้าไปดูความเผ็ดร้อนของ Natalie Portman และ Ashton Kutcher ก็ถือว่าดีแล้ว ตัวหนังเล่าถึงความสัมพันธ์แบบว่าเพื่อนกันเป่ากันได้ แบบว่าเป็นแค่คู่นอนกันเฉยๆ โดยไม่มีความสัมพันธ์ใดๆ ซึ่งสุดท้ายตอนจบมันก็ลงเอยคล้ายๆกันอยู่ดี ไม่ว่าจะเป็นในหนังหรือเรื่องจริง ใครชอบหนังแนวนี้ หรือ เคยมีความสัมพันธ์แบบนี้ คิดว่าจะเจอกับตัวเองจะทำยังไงกัน จะทำแบบพระเอกนางเอกในเรื่องไหม หรือจะตัดจบกันบนเตียง ว่าซั่น..
นาตาลี พอร์ตแมนคว้ารางวัลนักแสดงนำหญิงยอดเยี่ยมจากผลงานการแสดงของเธอในภาพยนตร์เรื่อง No Strings Attached “Black Swan” มากมาย รวมถึงรางวัล Critic’s Choice Award รางวัลลูกโลกทองคำ และรางวัลออสการ์ในอนาคตอันใกล้นี้ ปัจจุบันเธอได้แสดงในภาพยนตร์แนวโรแมนติกคอมเมดี้เป็นครั้งแรกนับตั้งแต่ภาพยนตร์เรื่อง “Garden State” ที่ประสบความสำเร็จในปี 2004 แอชตัน คุทเชอร์ นักแสดงร่วมของเธอไม่คุ้นเคยกับภาพยนตร์แนวโรแมนติกคอมเมดี้ โดยภาพยนตร์ล่าสุดของเขาส่วนใหญ่อยู่ในแนวนี้ (“Killers”, “Valentine’s Day” และ “What Happens In Vegas”)
ทั้งคู่สร้างสรรค์ภาพยนตร์แนวนี้ร่วมกันผ่านเคมีที่สมจริงอย่างน่าอึดอัดระหว่างตัวละครอย่างเอ็มม่าและอดัม ความสัมพันธ์ประหลาดๆ ของพวกเขาเริ่มต้นขึ้นเมื่อพวกเขาทั้งคู่เป็นวัยรุ่นที่หงุดหงิดเรื่องเซ็กส์ในค่ายฤดูร้อน ซึ่งนำไปสู่การที่ทั้งคู่กลายมาเป็นคนรู้จักในช่วงปีแรกๆ ของความสัมพันธ์ จนกระทั่งพวกเขาถูกโยนเข้าสู่ชีวิตของกันและกันเป็นครั้งสุดท้าย เอ็มม่าเป็นหมอที่ประสบความสำเร็จซึ่งทำงานสัปดาห์ละแปดสิบชั่วโมงและไม่มองหาความสัมพันธ์ ในขณะที่อดัมเป็นนักเขียนที่มีความทะเยอทะยานที่กำลังมองหาโอกาสในรายการโทรทัศน์ที่ “น่าเบื่อ” การพบกันครั้งล่าสุดของพวกเขาทำให้ทั้งคู่เข้าสู่ภาวะกลืนไม่เข้าคายไม่ออกทางเพศเมื่อพวกเขาตกลงที่จะเริ่มต้นความสัมพันธ์กับ “No Strings Attaches” กล่าวอีกนัยหนึ่งก็คือไม่มีพันธะผูกพัน แค่มีเซ็กส์ อย่างไรก็ตาม ในที่สุดแล้วความสัมพันธ์ก็ต้องผูกพันกัน
ส่วนที่ดีที่สุดของภาพยนตร์เรื่องนี้คือปฏิสัมพันธ์ที่แม่นยำและสมจริงอย่างน่าประหลาดใจระหว่างเอ็มม่าและอดัม พวกเขาไม่ได้แกล้งทำอย่างแน่นอนโดยสร้างสถานการณ์ความสัมพันธ์ขึ้นมาใหม่โดยทำตัวแปลกๆ No Strings Attached ต่อหน้ากัน ซึ่งเป็นสิ่งที่คุณทำเมื่อคุณอยู่ในความสัมพันธ์ นักแสดงสมทบของพวกเขายังมีความสำคัญมากต่อความบันเทิงของภาพยนตร์และธีมของการแยกความแตกต่างระหว่างความสัมพันธ์ ตัวละครที่โดดเด่นที่สุดคือเควิน ไคลน์ที่รับบทอัลวิน พ่อของอดัมในขณะที่เขาคบกับอดีตแฟนสาวของลูกชายของเขาเอง ภาพยนตร์เรื่องนี้เป็นเรื่องเกี่ยวกับแง่มุมตลกของความสัมพันธ์ทั้งหมดเหล่านี้
และละเว้นดราม่าเป็นส่วนใหญ่โดยไม่ลืมมันไปโดยสิ้นเชิง สิ่งนี้ไม่ได้เปลี่ยนความจริงที่ว่าภาพยนตร์เรื่องนี้มีตอนจบที่กินใจมาก ไม่ว่ามันจะซ้ำซากแค่ไหนก็ตาม หากไม่มีการคัดเลือกนักแสดงอย่างพอร์ตแมนและคุทเชอร์มาเป็นตัวเอกของเรื่อง เคมีเข้ากันอย่างยอดเยี่ยม ก็คงไม่มีอะไรแปลกใหม่เมื่อเทียบกับหนังรักโรแมนติกคอมเมดี้เรื่องอื่นๆ เลย นี่เป็นเพราะว่าภาพยนตร์เรื่องนี้ไม่มีความคิดริเริ่มเลย มันเป็นเพียงหนังรักโรแมนติกคอมเมดี้ทั่วๆ ไปแบบฮอลลีวูด แต่บางครั้งภาพยนตร์ก็อาจประสบความเร็จอย่างหวุดหวิดเมื่อดาราสองสามคนสามารถกอบกู้โครงเรื่องซ้ำซากที่ซ้ำซากได้
เหตุผลหนึ่งก็คือบทภาพยนตร์ Paramount Pictures ซึ่งเป็นสตูดิโอที่สนับสนุนภาพยนตร์เรื่องนี้ ได้อนุญาตให้บทภาพยนตร์มีเรท R ซึ่งหมายความว่าคำที่ “ผู้ใหญ่” ต้องมีสี่ตัวอักษรและต้องตัดออกจากวิทยุและโทรทัศน์ทั่วไป สำหรับภาพยนตร์เกี่ยวกับเซ็กส์แบบไม่ผูกมัด ซึ่งพยายามทำให้ตัวละครดูสมจริง คำเหล่านี้ควรรวมอยู่ในบทสนทนาของตัวละคร ดังนั้น ใช่แล้ว ขอบคุณ Paramount ที่อนุญาตให้บทภาพยนตร์มีเรท R
เนื้อเรื่องมุ่งเน้นไปที่ตัวละครสองตัวที่เป็นเพื่อนกันมานานหลายปี โดยพบกันเพียงครั้งคราวในช่วงเวลาดังกล่าว เราได้เห็นการพบกันแต่ละครั้งผ่านภาพย้อนอดีตในช่วงต้นของภาพยนตร์ ในที่สุด เราก็มาถึงปัจจุบัน ซึ่งเอ็มม่า (นาตาลี พอร์ตแมน) ย้ายไปอยู่เมืองเดียวกับอดัม (แอชตัน คุทเชอร์) No Strings Attached พวกเขาพบกันและตัดสินใจว่าควรออกไปเที่ยวด้วยกันสักครั้ง
อดัมยุติความสัมพันธ์กับแฟนสาวเมื่อหลายเดือนก่อน และวันหนึ่งก็พบว่าพ่อของเขาคบกับผู้หญิงคนเดียวกัน หลังจากถูกเพื่อนล้อเลียนอยู่พักใหญ่ เขาจึงตัดสินใจโทรหาผู้หญิงทุกคนที่อยู่ในโทรศัพท์มือถือด้วยความเมามาย โดยหวังว่าหนึ่งในนั้นจะมีเซ็กส์กับเขา
ในที่สุดเขาก็หมดสติ ตื่นขึ้นมาเปลือยกายพร้อมกับคนสี่คน ซึ่งหนึ่งในนั้นคือเอ็มม่า พวกเขามีเซ็กส์กันและตัดสินใจที่จะเป็น “เพื่อนเซ็กส์” พวกเขาจะไม่ได้อยู่ในความสัมพันธ์อย่างเป็นทางการ แต่จะโทรหากันถ้า “รู้สึกอยาก” พูดอีกอย่างก็คือ หากตัวละครตัวใดตัวหนึ่งเริ่มรู้สึกดึงดูดใจอีกฝ่าย พวกเขาจะยกเลิกข้อตกลงนี้และดำเนินชีวิตต่อไป จะไม่มีความรู้สึกใดๆ เข้ามาเกี่ยวข้องในการโต้ตอบกัน ดังนั้นจะไม่มีอันตรายใดๆ หากทุกอย่างแย่ลง
“ความขัดแย้งอยู่ที่ไหน” เป็นคำถามที่คุณอาจกำลังคิดอยู่ในใจตอนนี้ ซึ่งมาจากตัวละครตัวหนึ่ง (ไม่ ฉันจะไม่บอกคุณว่าตัวไหน) ที่กำลังพัฒนาความรู้สึกต่ออีกตัว ส่วนที่เหลือของภาพยนตร์จะเน้นไปที่ความสัมพันธ์ของตัวละครหลังจากการเปิดเผยนี้
หากคุณคิดว่าคุณคงรู้ตอนจบของหนังเกือบหมดแล้ว ก็แสดงว่าคุณไม่ได้เป็นคนเดียวที่เดาตอนจบของหนังได้ แค่ดูตัวอย่างของ “No Strings Attached” ก็เดาตอนจบของหนังได้ไม่ยาก หนังเรื่องนี้ไม่มีจุดพลิกผันอะไรมากมาย และโดยรวมก็ค่อนข้างคาดเดาได้ มีเพียงจุดพลิกผันสองสามจุดที่น่าประหลาดใจเท่านั้น ซึ่งจุดพลิกผันเหล่านี้ก็น่าประหลาดใจเพราะจังหวะเวลา ไม่ใช่เพราะจุดพลิกผันที่แท้จริง
ฉันคาดหวังไว้ต่ำมากสำหรับ No Strings Attached ทั้งคู่ตัดสินใจใช้ทั้งสองอย่าง คนหนึ่งจะตกหลุมรักอีกคนหนึ่ง และสุดท้ายแล้วพวกเขาก็ใช้ชีวิตอย่างมีความสุขตลอดไป ฉันคิดถูกเกี่ยวกับโครงเรื่องโดยรวม แต่ที่น่าประทับใจคือผู้เขียนสามารถหาทางผสมผสานความตลกได้เพียงพอที่จะทำให้คุณเพลิดเพลินได้ตลอด 110 นาทีเต็ม นอกจากนี้ยังมีความโรแมนติกที่น่ารักพอที่จะทำให้เป็นภาพยนตร์ที่เหมาะสำหรับการออกเดท ความตลกที่จะทำให้คุณหัวเราะและความโรแมนติกที่จะทำให้หญิงสาวโรแมนติกมีความสุข… สำหรับฉันแล้ว ดูเหมือนเป็นภาพยนตร์ตลกโรแมนติกเลย!
นาตาลี พอร์ตแมนแสดงทักษะการแสดงที่หลากหลายของเธอด้วยการมีภาพยนตร์สองเรื่องที่แตกต่างกันอย่างมากในโรงภาพยนตร์พร้อมกัน ฉันประทับใจมากกับความสามารถของเธอในการละทิ้งมุกตลกและแสดงเป็นผู้หญิงที่ไม่แสดงความรักแต่ตกหลุมรักได้อย่างสมจริง เมื่อเปรียบเทียบกับบทบาทที่ได้รับรางวัลของเธอใน Black Swan ทำให้ความสามารถของเธอยิ่งน่าประทับใจมากขึ้น ฉันไม่สามารถพูดแบบเดียวกันกับแอชตัน คุทเชอร์ได้ เขามีใบหน้าที่ดูดีและเก่งในการแสดงตลก อย่างไรก็ตาม ฉากโรแมนติกจริงจังที่เขาแสดงแต่ละฉากนั้นดูไม่สมจริงและอึดอัด โดยรวมแล้ว นี่คือภาพยนตร์ที่เหมาะสำหรับคืนเดทหรือคืนสาวๆ เป็นอย่างยิ่ง มีช่วงเวลาตลกๆ ที่ยอดเยี่ยมและนำเสนอความโรแมนติกที่ผู้หญิงส่วนใหญ่ชอบดู หากคุณกำลังมองหาภาพยนตร์ตลกโรแมนติกเบาสมอง เรื่องนี้เป็นตัวเลือกที่ยอดเยี่ยม
สิ่งที่น่าสนใจที่สุดเกี่ยวกับภาพยนตร์เรื่องนี้คือเป็นหนังรักโรแมนติกคอมเมดี้ที่เร้าอารมณ์จากมุมมองของผู้หญิง เมื่อรู้ว่าภาพยนตร์เรื่องนี้เขียนโดยผู้หญิงก่อนที่ฉันดู ฉันก็สัมผัสได้ถึงความแตกต่างเล็กๆ น้อยๆ ความแตกต่างเล็กๆ น้อยๆ และมุมมองเหล่านั้นที่ทำให้ภาพยนตร์เรื่องนี้น่าเพลิดเพลิน ไม่มีฉากหรือช่วงเวลาใดที่คุ้มค่าที่จะหัวเราะเบาๆ แต่ตัวละครเองก็ขยายตัวและเติบโตขึ้นเมื่อเรื่องราวดำเนินไป ตอนแรกก็ไม่ค่อยสนใจตัวเอกเพราะไม่มีการวางโครงเรื่องหรือการสร้างตัวละครขึ้นมาจริงๆ จากนั้นก็ค่อยๆ เติบโตขึ้น แม้ว่าฉันจะไม่รู้สึกว่าตัวละครทั้งสองตัวเป็นเรื่องจริงในโลกแห่งความเป็นจริงก็ตาม นาตาลี พอร์ตแมนเล่นได้ยอดเยี่ยมอย่างที่หลายคนคาดหวัง แต่แอชตัน คุทเชอร์ก็เล่นได้ดีเช่นกัน ฉันเห็นคนอื่นวิจารณ์การแสดงของเขา แต่ฉันคิดว่านั่นเป็นเพราะความเกลียดชังที่มีต่อเขาโดยตั้งใจมากกว่าผลงานของเขา ตัวละครรองอ่อนแอและไร้ประโยชน์มาก ยกเว้นตัวละครพ่อที่เล่นโดยเควิน ไคลน์ที่ยอดเยี่ยม โดยรวมแล้ว ดีกว่าที่ฉันคาดไว้
เมื่อนักแสดงหญิงที่มีความสามารถและอายุในระดับหนึ่งถึงระดับที่น่าจะได้รับการยอมรับและคำชมเชยจากนักวิจารณ์ ก็ดูเหมือนว่าพวกเธอจะต้องแสดงหนังรักโรแมนติกคอมเมดี้แบบฉบับฮอลลีวูดอย่างแน่นอน ความสามารถจึงกลายเป็นปัจจัยสำคัญน้อยลงในการคัดเลือกนักแสดง เมื่อต้นปีที่แล้ว เอมี อดัมส์เคยแสดงหนังเรื่องนี้ระหว่างเรื่อง Doubt กับ The Fighter ซึ่งเป็นหนังตลกไร้สาระที่ถ่ายทำในไอร์แลนด์ชื่อว่า Leap Year และตอนนี้ก็ถึงคราวของนาตาลี พอร์ตแมนแล้ว
หนังเรื่องนี้ออกฉายในปี 2011 โดยมีเนื้อเรื่องที่เร้าใจกว่าและมีโทนที่เฉียบคมกว่า แต่ความรู้สึกก็ยังอยู่ในแนวโรแมนติกคอมเมดี้อยู่ดี เขียนบทโดยเอลิซาเบธ เมอริเวเธอร์ นักเขียนบทมือใหม่ และกำกับโดยอีวาน ไรท์แมน ผู้มากประสบการณ์ในวงการ (ซึ่งหนังเรื่องล่าสุดของเขาคือเรื่อง My Super Ex-Girlfriend ที่ทำมากเกินไป) หนังเรื่องนี้ตั้งคำถามที่ไม่ค่อยสะเทือนอารมณ์มากนักว่า เพื่อนสองคนจะรักษาความสัมพันธ์ทางเพศโดยไม่ผูกมัดและไม่มีการคาดหวังทางอารมณ์ได้หรือไม่ ในยุคที่การส่งข้อความทำให้ใครๆ ก็ติดต่อได้ทันที คำตอบดูเหมือนจะเป็นได้ แต่ธรรมเนียมของฮอลลีวูดกลับเข้ามาแทรกแซง
เรื่องราวเกิดขึ้นในแอลเอ โดยเนื้อเรื่องเน้นไปที่มิตรภาพระหว่างเอ็มม่า No Strings Attached แพทย์ประจำบ้านที่ทำงานหนักเกินไป และอดัม ผู้ช่วยฝ่ายผลิตที่ถูกมองข้ามในละครเพลงประเภท “High School Musical” ซึ่งใฝ่ฝันที่จะเป็นนักเขียน พวกเขาย้ายจากค่ายฤดูร้อนไปงานปาร์ตี้ของชมรมนักศึกษาและบังเอิญไปเจอกับตลาดกลางแจ้งอย่างรวดเร็ว พวกเขามีความผูกพันกันอย่างแน่นอนแต่ไม่เคยแสดงออกมาเลย ในระหว่างนั้น บุคลิกของพวกเขาก็เริ่มเป็นรูปเป็นร่างขึ้นเมื่ออายุใกล้จะสามสิบ เธอเป็นคนไม่โรแมนติกและจริงจังกับชีวิต เธอพยายามโน้มน้าวตัวเองว่าเธอไม่จำเป็นต้องมีความสัมพันธ์เพื่อมีเซ็กส์ ในขณะที่เขาเป็นคนยอมแพ้ง่าย
แฟนสาวจอมเพ้อเจ้อทิ้งเขาไปหาพ่อของเขา ซึ่งเป็นอดีตดาราทีวีซิทคอมที่หลงตัวเอง หลังจากดื่มหนักทั้งคืนจนทำให้อดัมเปลือยกายมาที่อพาร์ตเมนต์ของเอ็มม่า เธอเสนอให้พวกเขาใช้ประโยชน์จากความดึงดูดซึ่งกันและกันและเริ่มความสัมพันธ์ทางกายล้วนๆ โดยไม่คาดหวังความผูกมัดใดๆ เธอเป็นคนควบคุม และเขาก็ตกลงที่จะทำตาม ไม่ต้องบอกก็รู้ว่าทั้งคู่เริ่มมีความรู้สึกที่พาพวกเขาไปในทิศทางที่คาดเดาได้ โดยที่อดัมเองก็กำลังจัดการกับความโกรธที่ยังไม่คลี่คลายที่มีต่อพ่อของเขาเช่นกัน ความขัดแย้งหลักนั้นไม่มีความตึงเครียดที่แท้จริง เนื่องจากเราทุกคนรู้ดีว่าภาพยนตร์เรื่องนี้จะจบลงอย่างไร โดยเฉพาะอย่างยิ่งกับดาราที่น่าดึงดูดและสบายๆ อย่างพอร์ตแมนและแอชตัน คุทเชอร์ที่รับบทนำ
สิ่งที่ฉันชอบคือพอร์ตแมนไม่ปิดบังความรู้สึกของตัวเองในฐานะนักแสดงเพื่อรับบทเอ็มม่าตามสูตรสำเร็จ เธอรับบทเป็นคนทำงานหนักแต่ก็เป็นมืออาชีพที่มีเหตุผลซึ่งต้องจัดการตารางเวลาของเธออย่างระมัดระวัง ไม่เหมือนกับดาราร่วมสมัยในหนังรักโรแมนติกคอมเมดี้อย่างเคท ฮัดสัน แอนน์ แฮธาเวย์ หรือคริสติน เบลล์ พอร์ตแมนดูฉลาดเกินกว่าจะผ่านกลอุบายที่น่าอับอายมากมายเพื่อให้ได้สิ่งที่เธอต้องการมากกว่าการกินโดนัทโฮลส์จนหมดกล่อง แม้ว่าคุทเชอร์จะมีประสบการณ์ในแนวนี้มากกว่า แต่คราวนี้เขาดูมีเนื้อหาสาระมากขึ้น และแสดงให้เห็นถึงความสัมพันธ์ที่เป็นธรรมชาติกับพอร์ตแมน
ซึ่งทำให้ภาพยนตร์เรื่องนี้ดูผ่อนคลายและมั่นใจ นักแสดงสมทบที่ยอดเยี่ยมช่วยได้มาก เช่น Greta Gerwig (“Greenberg”) และ Mindy Kaling (“The Office”) ในบทเพื่อนร่วมห้องปากร้ายของ Emma, Lake Bell (“It’s Complicated”) ในบทเพื่อนร่วมงานของ Adam ที่มีนิสัยอ่อนหวานและมีน้ำใจ Jake Johnson และ Ludicrous ในบทเพื่อนหื่นกาม และ Kevin Kline ในบทพ่อที่เย่อหยิ่งของเขา ฉันจำ Cary Elwes ในบทหมอผู้มากประสบการณ์ที่ Emma ชื่นชอบไม่ได้ด้วยซ้ำ ควรกล่าวถึง Rogier Stoffers เป็นพิเศษ ซึ่งการถ่ายภาพด้วยสีสันสดใสทำให้ LA ในยุคปัจจุบันมีชีวิตชีวาขึ้น
ดูหนังออนไลน์ ภาพยนตร์ที่คล้ายกัน
Lonely Planet (2024) ที่หมายใจโดดเดี่ยว
6.8