ดูหนังออนไลน์ Love Hurts (2025) ด้วยรักและลูกปืน เต็มเรื่อง
เรื่องย่อ
นายหน้าขายบ้านคนหนึ่งถูกดึงกลับเข้ามาหาชีวิตที่เขาได้ทิ้งเอาไว้เบื้องหลังอีกครั้ง เมื่ออดีตคู่หูในโลกอาชญากรรมของเขาปรากฏตัวขึ้น พร้อมข้อความที่ชวนให้ไม่สบายใจ อีกทั้งพี่ชายของเขาซึ่งเป็นเจ้าพ่ออาชญากรรมก็กำลังตามรอยเขาอยู่ เขาจำเป็นต้องเผชิญหน้ากับอดีตและเรื่องราวที่เขาไม่สามารถที่จะทิ้งเอาไว้ข้างหลังได้เสียที เรื่องราวเกี่ยวกับ มาร์วิน เกเบิล (รับบทโดย คี ฮุย ควาน) นายหน้าอสังหาริมทรัพย์ที่เคยมีอดีตเป็นมือปืนในโลกอาชญากรรม หลังจากที่เขาพยายามใช้ชีวิตอย่างสงบสุขในย่านชานเมืองของเมืองมิลวอกี อดีตคู่หูของเขา โรส (รับบทโดย อาเรียนา เดอโบส) ที่เขาคิดว่าเสียชีวิตไปแล้ว กลับปรากฏตัวขึ้นพร้อมกับข้อความที่ชวนให้ไม่สบายใจ นอกจากนี้ พี่ชายของมาร์วิน ซึ่งเป็นเจ้าพ่ออาชญากรรม Love Hurts ก็กำลังตามล่าเขาอยู่ ทำให้มาร์วินต้องเผชิญหน้ากับอดีตและเรื่องราวที่เขาไม่สามารถทิ้งไว้เบื้องหลังได้
ผู้กำกับ
- Jonathan Eusebio
บริษัท ค่ายหนัง
- 87North
- Universal Pictures
นักแสดง
- Ke Huy Quan
- Ariana DeBose
- Mustafa Shakir
- Lio Tipton
- Daniel Wu
- Cam Gigandet
โปสเตอร์หนัง ด้วยรักและลูกปืน เต็มเรื่อง
รีวิว Love Hurts (2025)
Love Hurts ปัญหาหลักที่ผมมีต่อหนังเรื่องนี้คือเนื้อเรื่องการแก้แค้น เรียบง่ายใช่ แต่ไม่สมเหตุสมผลเลย เคเป็นอดีตนักฆ่าที่ได้รับการฝึกฝน และนัคเคิลส์ น้องชายของเขา (ฉันสาบานว่านัคเคิลส์เป็นตัวละครในโซนิค) เป็นหัวหน้ากลุ่ม (ไม่ทราบว่ากลุ่มนี้ทำอะไรหรือทำเพื่ออะไร รู้แค่ว่าพวกเขาฟอกเงิน) ความรักของเคคือคนที่ทำงานให้พี่ชายของเขาและขโมยเงินจากเขาในระหว่างงานสำคัญ (เธอถูกจัดฉากในเวลาเดียวกันแต่ก็จงใจทำด้วย? มันน่าสับสน) นัคเคิลส์สั่งให้เคฆ่าเธอ และถ้าเขาทำจริง เขาก็ให้เคมีอิสระที่จะออกจากกลุ่มและใช้ชีวิตของเขาเอง เคไว้ชีวิตเธอและบอกให้เธอซ่อนตัว ทั้งคู่หนีรอดจากการซ่อนตัวได้ จนกระทั่งหนังเริ่มต้น สิ่งที่น่าสับสนอย่างยิ่งเกี่ยวกับเนื้อเรื่องคือความรักส่งจดหมายและเอกสารจำนวนมากเกี่ยวกับอาชญากรรมฟอกเงิน (จากงานเฉพาะนั้น) ให้กับนัคเคิลส์และลูกน้องของเขาเพื่อเยาะเย้ยพวกเขา ทำให้พวกเขาออกตามล่าเธอ เธอออกตามหาและพบเคเพื่อกลับมาคืนดีกันแต่ก็ผลักดันให้เขากลับไปสู่ ”ยุคนักฆ่า” ซึ่งเขาแสดงออกอย่างชัดเจนว่าเขาละอายใจหรือไม่?? เธออ้างว่าเธอต้องการความช่วยเหลือจากเขาเพื่อ “ได้ชีวิตกลับคืนมา” เพราะเธอติดอยู่กับการเป็นบาร์เทนเดอร์ในคลับเปลื้องผ้า เราไม่เคยรู้เลยว่า “ชีวิต” เก่าๆ ของเธอที่เธอต้องการกลับคืนมานั้นเป็นอย่างไร เธอทิ้งเคหลังจากพยายามโน้มน้าวให้เขาสู้กับเธอไม่ได้ ดังนั้นเธอจึงท้าทายขีดจำกัดของเขาและเดินเข้าไปในถ้ำสิงโต (อาณาเขตของนัคเคิลส์)
โดยรู้ว่าเคจะตามเธอไปและต่อสู้กับทุกคนในนั้น (รวมถึงนัคเคิลส์ด้วย) เมื่อนัคเคิลส์และแก๊งของเขาพ่ายแพ้หมดแล้ว เด็กสาวก็เปิดเผยว่าเอกสารทั้งหมดที่เธอใช้เยาะเย้ยพวกเขาในตอนแรกเปิดโปงว่านัคเคิลส์ทรยศต่อพันธมิตรระดับสูงของเขา ซึ่งเป็นชาวรัสเซียจากกลุ่มอื่นที่มีอำนาจมากกว่า ดังนั้นชาวรัสเซีย (ซึ่งได้รับข้อมูลนี้มาก่อนแล้ว) จึงบุกเข้ามาและจับนัคเคิลส์และจ่ายเงินให้เธอเพื่อแลกกับข้อมูลนั้น จากนั้นหนังก็จบลงด้วยการที่เธอและเคจูบกันและเธอกลับไปเป็นบาร์เทนเดอร์อีกครั้ง Love Hurts แรงจูงใจของความรักนั้นน่าสับสนสำหรับฉันมากและค่อนข้างโง่เขลา เธออ้างว่าต้องการชีวิตแบบเดิมกลับคืนมา แต่กลับกลับไปเป็นบาร์เทนเดอร์อีกครั้งในตอนจบของหนัง? แล้วการเอาชนะนัคเคิลส์ช่วยให้เธอได้ชีวิตแบบเดิมกลับคืนมาได้อย่างไร? ฉันยังคิดว่ามันแปลกที่เธออ้างอยู่ตลอดว่าต้องการความช่วยเหลือจากเค มักจะกดดันให้เขากลับไปเป็นเหมือนเดิม (ซึ่งเขาแสดงออกอย่างชัดเจนหลายครั้งว่าเขาละอายใจและต้องการชีวิตเรียบง่ายแบบปกติ) แต่ตลอดเวลาที่ผ่านมา เธอกลับส่งข้อมูลสกปรกทั้งหมดเกี่ยวกับนัคเคิลส์ไปให้รัสเซียไปแล้ว แล้วประเด็นคืออะไร? ทำไมไม่ซ่อนตัวจนกว่ารัสเซียจะจับนัคเคิลส์แล้วกลับไป “ใช้ชีวิตแบบเดิม” ที่เธออ้างว่าต้องการกลับคืนมา
นับตั้งแต่ Ke Huy Quan ได้รับรางวัล Academy Award ซึ่งทำให้เขากลับมามีอาชีพนักแสดงอีกครั้ง ฉันก็สนับสนุนเขาอย่างเต็มที่ไม่ว่าเขาจะเป็นอย่างไร หนังตลกโรแมนติกแอคชั่นเรื่องใหม่ LOVE HURTS กำลังทดสอบการสนับสนุนนั้นอย่างจริงจัง มาร์วิน (Ke Huy Quan) เป็นหนึ่งในนายหน้าอสังหาริมทรัพย์ที่ดีที่สุดในเมือง เมื่ออดีตอันมืดมนและรุนแรงของเขาหวนคืนมาและคุกคามชีวิตใหม่ที่เขาสร้างขึ้น เขาถูกบังคับให้เผชิญหน้ากับมันอย่างตรงไปตรงมา มีหลายสิ่งหลายอย่างที่ไม่ได้ผลในภาพยนตร์เรื่องนี้ ประการแรก เรื่องราวห่วยมาก มาร์วินคิดว่าการเอาหน้าไปแปะทั่วเมืองเป็นวิธีที่ดีในการเก็บตัวหลังจากทรยศต่ออัลวิน “นัคเคิลส์” (แดเนียล วู) หัวหน้าแก๊งอาชญากรที่ดื่มเหล้าจนเมามาย การทรยศของมาร์วินคือการช่วยชีวิตโรส (อาริอานา เดอโบส) คนรักของเขา ซึ่งกลับเข้ามาในชีวิตของเขาเหมือนลูกตุ้มทำลายล้างเพราะ “การซ่อนตัวไม่ใช่การใช้ชีวิต” ฉันไม่เคยเห็นตัวละครสองตัวในนิยายรักมีเคมีตรงกันน้อยกว่านี้ ฉันพยายามใช้คำพูดที่ดูโอ้อวดอยู่เสมอ แต่ไม่ใช่กับเรื่องนี้ เขารู้สึกเหมือนเป็นคน “ขี้ขลาด” และเธอรู้สึกเหมือนเป็นคนเลวที่ใช้เขาเป็นเครื่องมือ ตัวละครประกอบน่าสนใจและสนุกกว่าเล็กน้อย ซึ่งไม่ใช่สัญญาณที่ดี ควานกลับมาพบกับฌอน แอสติน เพื่อนร่วมแสดงในเรื่อง GOONIES ซึ่งจริงๆ แล้วมีฉากที่ดี ดรูว์ สก็อตต์ (จาก Property Brothers) มีฉากที่ตลก เช่นเดียวกับมาร์ชอว์น ลินช์ นักฟุตบอล ตัวร้ายไม่มีการพัฒนาตัวละครเลย ซึ่งควรจะเพิ่มเข้าไปได้ง่าย เนื่องจากเขาเป็นพี่ชายที่ห่างเหินกับมาร์วิน ฉากแอ็กชั่นไม่เลว แต่รู้สึกเหมือนเล่นแบบปลอดภัย แม้ว่าหนังจะยาว 83 นาที แต่ก็ยังรู้สึกว่ายาวเกินไป LOVE HURTS เป็นหนังเกี่ยวกับวันวาเลนไทน์ที่มีปัญหาเรื่องความผูกพัน มีเนื้อเรื่องรองที่ไม่สมบูรณ์แบบและตอนจบที่ซ้ำซากจำเจ ลองดูตัวอย่างสิ นั่นคือเนื้อเรื่องหลักของหนัง
Love Hurts เป็นภาพยนตร์แอคชั่นธรรมดาๆ ที่มีดราม่าเล็กน้อย แต่จงอย่าเข้าใจผิดว่านี่คือภาพยนตร์แนว “ทหารคนเดียว” เป็นภาพยนตร์ประเภทที่เน้นที่โครงเรื่องเป็นหลัก โดยที่ตัวเอกมีกำลังน้อยกว่าแต่สามารถจัดการทุกคนที่ขวางทางได้สำเร็จ ดีกว่า John Wick ไหม? ไม่แน่นอน ดีกว่า Nobody ไหม? ไม่ค่อยดีนัก แต่ดีกว่าหนังแอคชั่นบางเรื่องของ Jason Statham ที่น่าเบื่อกว่าไหม? น่าแปลกใจที่ใช่ เนื้อเรื่องนั้นเรียบง่ายมาก เกือบจะเรียบง่ายเกินไป ด้วยความยาว 83 นาที (รวมเครดิต) ทำให้รู้ว่าควรจบเรื่องเมื่อไรโดยไม่ทำให้รู้สึกเบื่อ แต่ถึงแม้จะสั้น แต่จังหวะของเรื่องก็ดูไม่สม่ำเสมอ มีการผสมผสานระหว่างแอคชั่นและดราม่าที่ไม่สมดุล โดยช่วงกลางของเรื่องเต็มไปด้วยบทสนทนาซ้ำๆ ที่ทำให้เรื่องราวยืดยาวแทนที่จะเพิ่มความลึก ภาพยนตร์มีโอกาสที่จะแนะนำเนื้อเรื่องรองที่น่าสนใจมากขึ้น แต่เลือกที่จะไม่ทำ ทำให้บางช่วงรู้สึกว่ายืดเยื้อมากกว่าจะดูมีชีวิตชีวา
ความผิดหวังครั้งใหญ่ที่สุดประการหนึ่งคือวิธีที่ภาพยนตร์พยายามยั่วยุตัวละครที่น่าสนใจอย่างแท้จริง แต่กลับตัดออกไปเมื่อสิ่งต่างๆ เริ่มน่าตื่นเต้น มีช่วงหนึ่งที่คุณคาดหวังว่าจะมีฉากที่เข้มข้นและเปลี่ยนแปลงเกม แต่กลับข้ามไปโดยสิ้นเชิง กลายเป็นกรณีคลาสสิกของ “บอกแต่ไม่แสดง” ซึ่งรู้สึกเหมือนเป็นโอกาสที่พลาดไป แม้จะพูดเช่นนั้น แต่ Ke Huy Quan ก็นำเสนอสิ่งใหม่ๆ ให้กับแนวแอ็กชั่น เขาไม่ใช่ดาราแอ็กชั่นร่างสูงล่ำแบบทั่วๆ ไป แต่เขาแสดงบทบาทได้อย่างโดดเด่นในแบบที่ทั้งกวนและสมจริง เขาว่องไว คล่องแคล่ว และน่าดู และแม้ว่าโครงเรื่องจะแข็งแกร่งอย่างไม่อาจปฏิเสธได้ อย่างน้อยภาพยนตร์ก็ยอมรับว่าตัวละครของเขา มาร์วิน เกเบิล เป็นมนุษย์ เขารับการโจมตี โดนล้ม และถึงกับเลือดออก Love Hurts สิ่งนี้ทำให้การต่อสู้ของเขาดูน่าเชื่อถือขึ้น ทำให้การต่อสู้น่าสนใจมากขึ้น
อย่างไรก็ตาม มาร์วิน เกเบิลในฐานะตัวละครให้ความรู้สึกสองมิติเล็กน้อย เราได้เห็นอดีตของเขาบางส่วน แต่ยังไม่เพียงพอที่จะเข้าใจได้อย่างแท้จริงว่าเขาเป็นใครหรือทำไมเขาถึงถูกตามล่า อาจมีเรื่องราวเบื้องหลังที่ลึกซึ้งกว่านี้ แต่แทนที่จะขยายความ หนังกลับวนเวียนอยู่กับรายละเอียดเดิมๆ ไม่กี่อย่าง รู้สึกเหมือนกำลังลากตัวเองลงไปด้วยการทำซ้ำๆ มากกว่าจะเดินหน้าต่อไปด้วยการพัฒนาตัวละครที่มีความหมาย ในทางกลับกัน อารีอานา เดอโบสก็มีพลังมากมายในบทบาทคู่หูในการก่ออาชญากรรมของเขา เธอมีไหวพริบ มีเสน่ห์ และเห็นแก่ตัวในแบบที่สนุกสนานที่สุดเท่าที่จะเป็นไปได้ เธอวุ่นวายแต่ไม่ถึงขั้นบ้าระห่ำแบบฮาร์ลีย์ ควินน์ แต่เป็นเหมือนไพ่ตายที่เล่นสนุกและฉวยโอกาสมากกว่า เธอเพิ่มความสนุกให้กับหนัง ทำให้ฉากของเธอเป็นจุดเด่น
สำหรับฉากแอ็กชั่น มันไม่ได้เลือดสาดเหมือนจอห์น วิคหรือโนบอดี้ แต่ก็ยังโหดร้ายพอที่จะทำให้แฟนๆ แอ็กชั่นพอใจ การออกแบบท่าเต้นนั้นดูเก๋ไก๋ แต่ก็ดูโง่ๆ อยู่บ้าง เหมือนกับ Kick-Ass ที่การต่อสู้นั้นผสมผสานระหว่างความสมจริงและฉากแอ็กชั่นที่เกินจริง ไม่ใช่ว่าทุกการโจมตีจะเข้าเป้าอย่างสมบูรณ์แบบ ไม่ใช่ทุกการเคลื่อนไหวจะดำเนินไปอย่างไม่มีที่ติ และความไม่สมบูรณ์แบบนั้นยิ่งทำให้หนังเรื่องนี้มีเสน่ห์มากขึ้น หนังยังพยายามนำเสนอองค์ประกอบที่เป็นเอกลักษณ์ด้วย “จดหมายรัก” เป็นธีมที่ซ้ำซากจำเจ โดยเชื่อมโยงกับบรรยากาศวันวาเลนไทน์ แม้ว่าแนวคิดจะน่าสนใจ แต่การดำเนินเรื่องกลับดูไม่ค่อยน่าประทับใจ จดหมายไม่ได้เพิ่มน้ำหนักทางอารมณ์มากนัก และแทนที่จะรู้สึกพิเศษ กลับดูเหมือนเป็นเพียงรายละเอียดอีกชิ้นหนึ่งในหนัง
คำตัดสิน: Love Hurts เป็นหนังแอ็กชั่นที่ค่อนข้างสนุกแต่มีข้อบกพร่อง Love Hurts การแสดงโดยเฉพาะอย่างยิ่งจาก Ke Huy Quan และ Ariana DeBose ทำให้เรื่องราวมีชีวิตชีวาขึ้น และฉากต่อสู้ก็ดูสนุกในแบบดิบๆ และดูเก้ๆ กังๆ เล็กน้อย แต่จังหวะที่ไม่สม่ำเสมอ ขาดความลึกซึ้งในเรื่องราวเบื้องหลังของตัวเอก และโอกาสที่พลาดไป ทำให้หนังเรื่องนี้ไม่สามารถเป็นหนังที่ยอดเยี่ยมอย่างแท้จริงได้ มันเป็นเรื่องที่น่าสนใจในสิ่งที่มันเป็น แต่อย่าคาดหวังอะไรที่แปลกใหม่
