ดูหนังออนไลน์ Chuck (2016) สุภาพบุรุษหยุดสังเวียน
เรื่องย่อ
ชัค เวปเนอร์ ผู้เป็นตำนานแห่งเมืองเบย์อนน์ รัฐนิวเจอร์ซี เป็นชายผู้ขึ้นสังเวียน 15 ยกร่วมกับมูฮัมหมัด อาลี และเป็นแรงบันดาลใจในชีวิตจริงให้กับร็อกกี้ บัลบัว แต่ก่อนหน้านั้น ชัค เวปเนอร์เคยเป็นพนักงานขายเหล้าและเป็นพ่อที่มีอาชีพนักชกมวยธรรมดาๆ ชีวิตของเขาเปลี่ยนไปในชั่วข้ามคืนเมื่อเขาได้รับเลือกให้ดวลกับเดอะเกรทเทสต์ในแมตช์ชิงแชมป์ซึ่งเป็นที่พูดถึงกันมากในปี 1975 นี่คือจุดเริ่มต้นของการเดินทางที่ดุเดือดผ่านช่วงเวลาแห่งความสุขและความเศร้าอันน่าหดหู่ใจจากชื่อเสียงที่จู่ๆ ก็เกิดขึ้น แต่จะเกิดอะไรขึ้นเมื่อคุณใช้เวลา 15 นาที Chuck ในการเป็นจุดสนใจ
ผู้กำกับ Chuck
- Philippe Falardeau
บริษัท ค่ายหนัง
- Millennium Films
นักแสดง
- Liev Schreiber
- Elisabeth Moss
- Ron Perlman
- Naomi Watts
- Jim Gaffigan
- Michael Rapaport
โปสเตอร์หนัง สุภาพบุรุษหยุดสังเวียน
รีวิว Chuck (2016)
กฎเกณฑ์ของฉันในการประเมินความจำเป็นของภาพยนตร์ชีวประวัติคือ: มีเหตุผลอะไรที่ต้องเล่าเรื่องหรือไม่? “ชัค” ผ่านการทดสอบนั้นได้อย่างง่ายดาย เนื่องจากชีวิตที่ “ร็อคกี้” ของซิลเวสเตอร์ สตอลโลนสร้างขึ้นนั้นน่าสนใจในแบบของตัวเอง ดังนั้น แฟนๆ Chuck ของภาพยนตร์ชีวประวัติจะพบสิ่งที่น่าเพลิดเพลินอย่างน้อยในเรื่องนี้ ปัญหาที่ทำให้ภาพยนตร์เรื่องนี้ไม่สามารถทำอะไรได้มากกว่า “ดี” ก็คือ นักแสดงที่มีพรสวรรค์ที่รวบรวมมาได้นั้นเกินขอบเขตและขอบเขตของบทภาพยนตร์ที่พวกเขาต้องทำงานด้วยไปมาก
โดยสรุปเนื้อเรื่องพื้นฐานแล้ว “ชัค” เล่าเรื่องราวพื้นฐานเกี่ยวกับการที่นักมวยอาชีพ ชัค เวปเนอร์ (ลิฟ ชรีเบอร์) ได้รับโอกาสในการต่อสู้กับมูฮัมหมัด อาลี เพื่อชิงแชมป์โลกรุ่นเฮฟวี่เวท เขาชกกับแชมป์ถึง 15 ยก และนั่นคือที่มาของ “ตำนาน” นั่นเอง อย่างไรก็ตาม ภาพยนตร์เรื่องนี้ติดตามเวปเนอร์หลังจากการต่อสู้ครั้งนั้นไปมาก โดยเล่าถึงการที่ชื่อเสียงของเขาอาจติดอยู่ในหัวของเขาเล็กน้อยและเกิดการติดยา นี่เป็นภาพยนตร์ชีวประวัติที่ตรงไปตรงมามาก โดยจะกล่าวถึงประเด็นสำคัญทั้งหมดที่คาดหวังไว้ ภาพยนตร์เรื่องนี้ทำได้ดีในการทำให้ผู้ชมรู้สึกราวกับว่าพวกเขาเข้าใจชีวิตของ Wepner และว่าเขาได้กลายเป็นอย่างไรในที่สุด ซึ่งถือเป็นเป้าหมายของภาพยนตร์ชีวประวัติทุกเรื่อง
สิ่งที่โดดเด่นที่สุดในเรื่องนี้คือการแสดง Schrieber เป็นนักแสดงนำที่ยอดเยี่ยม ในขณะที่นักแสดงที่มีพรสวรรค์คนอื่นๆ เช่น Elisabeth Moss, Naomi Watts และ Ron Perlman ก็เล่นบทสมทบได้ดี เห็นได้ชัดว่าด้วยชื่อเหล่านั้นที่รวมอยู่ในโปรเจ็กต์นี้ ก็เพื่อให้มีกระแสตอบรับที่ดี น่าเสียดายที่โปรเจ็กต์นี้ไม่ประสบความสำเร็จ (ฉันไม่คิดว่าจะได้ฉายในโรงภาพยนตร์มากนัก) และฉันเชื่อว่าผู้ร้ายคือบทภาพยนตร์ที่ใช้เทคนิคการเล่าเรื่องธรรมดาๆ หนังเรื่องนี้มีนัยยะถึง “อะไรบางอย่างที่มากกว่านั้น” (การเปรียบเทียบชีวิตของ Wepner กับ “Requiem For A Heavyweight”
เป็นการสะท้อนความเชื่อมโยงของ Wepner กับ “Rocky” ได้เป็นอย่างดี) แต่ที่เหลือก็เป็นมาตรฐานและเป็นไปตามหนังสือมาก หนังขาดข้อความที่สอดคล้องกันจริงๆ นอกจาก “เรากำลังสร้างหนังเกี่ยวกับผู้ชายที่เป็นแรงบันดาลใจให้กับหนัง Rocky” อย่างที่ฉันได้พูดไว้ในตอนเปิดเรื่อง ฉันยังคงเชื่อว่านี่เป็นความพยายามอันสูงส่ง (และมีศักยภาพที่แท้จริง) แต่ยังคงต้องค้นหา “มุมมอง” เพื่อให้มันยอดเยี่ยมอย่างแท้จริง โดยรวมแล้ว หนังเรื่องนี้เป็นหนังชีวประวัติที่ยอมรับได้อย่างสมบูรณ์แบบ ซึ่งฉันอาจจัดอันดับให้สูงกว่าที่ควรจะเป็นด้วยซ้ำ เพราะฉันแค่ชอบแนวหนังประเภทนี้จริงๆ หนังเรื่องนี้ไม่ได้ดึงดูดความสนใจใครและไม่ได้มีกลิ่นอายของ “ความคลาสสิก” แต่แฟนๆ ของมวย “Rocky” หรือหนังชีวประวัติโดยทั่วไปจะพบว่ามีเนื้อหามากพอที่จะทำให้ไม่เบื่อไปเลย
Liev Schreiber แสดงได้ยอดเยี่ยมในบท Chuck Wepner เขาทำให้ Chuck ดูเหมือนเด็กเกเรแต่ก็มีเสน่ห์ ‘The Bayonne Bleeder’ ถูกเรียกเช่นนี้เพราะเขาโดนตัดสิทธิ์ได้ง่าย และสามารถชิงแชมป์กับ Muhammad Ali ได้ในปี 1975 เนื่องจาก Ali ต้องการต่อสู้กับผู้ท้าชิงผิวขาวชั้นนำ หลังจากนั้น Wepner ก็มีชื่อเสียงขึ้นมาเมื่อ Sylvester Stallone อ้างว่า Rocky เลียนแบบ Wepner ซึ่งเป็นคนไม่มีตัวตนที่สามารถชิงแชมป์โลกได้ หลังจากชกกับ Ali ชีวิตของ Chuck ก็ตกต่ำลงเพราะยาเสพติด เหล้า และงานปาร์ตี้ ภรรยาของเขา (Elisabeth Moss) ไม่พอใจที่เขาเจ้าชู้และทิ้งเขาไปในที่สุด Chuck ถึงกับสิ้นหวังเมื่อเขาถูกจับในข้อหาค้ายา คุณจะรู้สึกได้ว่าเมื่อชกกับ Ali จบ ภาพยนตร์ก็จบลง หลังจากนั้น Chuck ก็ทำตัวโง่เขลาและไม่เป็นผู้ใหญ่จริงๆ เรื่องราวนี้ใช้ได้กับนักมวยหลายร้อยคน ผู้กำกับ Philippe Falardeau สร้างภาพยนตร์เรื่องนี้มีฉากที่เป็นยุคสมัยที่แข็งแกร่ง นอกจากนี้ เขายังดึงเอาการแสดงที่ยอดเยี่ยมจากนักแสดงอย่าง Ron Perlman และ Naomi Watts ออกมาได้อีกด้วย
สวัสดีอีกครั้งจากความมืดมิด “ผู้ชายคนนั้นรับหมัดได้” ควรจะเป็นคำชมและพยักหน้ารับรู้ถึงความเป็นชายชาตรีและความแข็งแกร่งที่ได้รับการยกย่องในโลกของการชกมวย แต่ลักษณะดังกล่าวกลับเป็นเหตุให้นักมวยรุ่นเฮฟวี่เวทอย่างชัค เวปเนอร์มีชื่อเสียง 2 ประการ นั่นก็คือ เขาชกได้ 15 ยก (ช้ากว่ากำหนด 17 วินาที) ต่อมูฮัมหมัด อาลีในปี 1975 อย่างน่าตกใจ และเป็นแรงบันดาลใจให้ซิลเวสเตอร์ สตอลโลนสร้างภาพยนตร์เรื่อง Rocky ที่ได้รับรางวัลออสการ์
ผู้กำกับ ฟิลิปป์ ฟาลาร์โด (รับบทโดย มอนซิเออร์ ลาซาร์) และผู้เขียนร่วมอีก 4 คน (เจฟฟ์ ไฟเออร์ไซก์, เจอร์รี สตาห์ล, ไมเคิล คริสโตเฟอร์, ลีฟ ชไรเบอร์) ใช้เวลาบนสังเวียนมวยหรือกับการฝึกซ้อมตามปกติเพียงเล็กน้อยเท่านั้น และมุ่งเน้นไปที่การที่อีโก้ของเวปเนอร์และไม่สามารถรับมือกับชื่อเสียงได้ส่งผลกระทบต่อครอบครัว สุขภาพ และชีวิตของเขาอย่างไร นี่คือภาพของ Chuck ที่เป็นชายคนหนึ่ง และบางครั้งก็เจ็บปวดมากกว่าหมัดชุดที่ Ali ปล่อยออกไปในยกที่ 15
Liev Schreiber โดดเด่นในบทบาท “The Bayonne Bleeder” ชื่อเล่นที่ดูถูก Chuck (แต่แม่นยำ) ที่ติดตัว Wepner มาตลอด เนื่องจากเขามักจะเลือดออกในการต่อสู้ทุกครั้ง แรงบันดาลใจของเขาที่จะ “อยู่ให้สุด Chuck” สู้กับ Ali (รับบทโดย Pooch Hall น้องชายของ Schreiber ในบท “Ray Donovan”) กลายมาเป็นรากฐานของบทภาพยนตร์ Rocky ของ Stallone มีฉากที่ยอดเยี่ยมสองสามฉากกับ Wepner และ Stallone (ซึ่งเล่นเป็น Morgan Spector) ขณะที่ Wepner พยายามอย่างสุดความสามารถที่จะเกาะกระแส Rocky ถึงขนาดแนะนำตัวเองว่าเป็น “Rocky ตัวจริง” เป็นเรื่องยากที่นักแสดงจะได้รับการพิจารณาให้เข้าชิงรางวัลออสการ์จากการแสดงในช่วงครึ่งปีแรก แต่ Schreiber ก็คู่ควร
นี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่เราได้เห็นความตกต่ำของชื่อเสียงและสถานะคนดังในทันที และถึงแม้ว่าจะเป็นเรื่องจริง แต่ก็มีความคุ้นเคยที่ทำให้เข้าใจความทุกข์ยากของคนรักคนนี้ได้ง่าย ความหลงตัวเองของ Wepner อาจเป็นสาเหตุของความเจ็บปวดมากมายในชีวิตของเขา แต่ยังทำให้เขาได้กลายเป็นฮีโร่พื้นบ้านอีกด้วย ความสัมพันธ์ของเขากับ Anthony Quinn ใน Requiem for a Heavyweight ช่วยสร้างลักษณะบุคลิกภาพทั้งหมดที่เราต้องการเพื่อเข้าใจองค์ประกอบของ Wepner
นักแสดงสมทบมีความแข็งแกร่ง Ron Perlman รับบทเป็น Al Braverman ผู้จัดการ/เทรนเนอร์ของ Wepner, Jim Gaffigan เป็นคนมุมที่บูชาฮีโร่ของเขาและเป็นผู้สมรู้ร่วมคิดในยาเสพติดโคเคน, Elisabeth Moss รับบทเป็น Phyllis ภรรยาคนแรกที่กระทำผิด Michael Rappaport รับบทเป็น John พี่ชายที่แยกทางกัน และ Naomi Watts (เธอและ Schreiber ยุติความสัมพันธ์ระยะยาวไม่นานหลังจากถ่ายทำ) รับบทเป็น Linda ที่ปรึกษาและภรรยาคนที่สองของเขา มอสส์และแรปพาพอร์ตต่างก็มีฉากที่เข้มข้นมาก ฉากที่เตือนเราว่าพวกเขาเป็นคนจริงและไม่ใช่ส่วนหนึ่งของเทพนิยาย
ผู้กำกับฟาลาร์โดถ่ายทอดเรื่องราวในยุค 1970 ได้อย่างดี ไม่ว่าจะเป็นเสื้อผ้า หนวดเครา เพลงดิสโก้ ยาปาร์ตี้ และไนท์คลับ แต่ยังมีอารมณ์ขันเพียงพอที่จะรักษาความสมดุลได้ด้วย เว็ปเนอร์อธิบายหลังจากการชกกับอาลีว่าเขาพยายาม “ทำให้เขาหมดแรงด้วยใบหน้า” อย่างไร เมื่อถึงตอนจบ เราก็ไม่แน่ใจว่าเว็ปเนอร์ทำลายตัวเองหรือเพียงแค่ขาดที่ปรึกษาที่เชื่อถือได้ ไม่ว่าจะด้วยวิธีใด การเดินทางเพื่อค้นพบตัวเองนั้นน่าสนใจยิ่งกว่าอาชีพนักมวยเสียอีก และภาพยนตร์เรื่องนี้ยังมีฉากเครดิตปิดท้ายที่ทำให้ผู้ชมรู้สึกโล่งใจ ตอนจบที่น่าเศร้าโศกถูกหลีกเลี่ยง และชัคยังคงเป็นชาวเมืองเบย์อนน์ รัฐนิวเจอร์ซี แม้ว่าเขาจะไม่ใช่คนเลือดเย็นอีกต่อไปแล้วก็ตาม
6.5