Baby’s Day Out (1994) จ้ำม่ำเจ๊าะแจ๊ะให้เมืองยิ้ม
เรื่องย่อ
Baby Bink ไม่สามารถขอเพิ่มได้ เขารักพ่อแม่ (ค่อนข้างขี้โรค) Baby’s Day Out เขาอาศัยอยู่ในคฤหาสน์หลังใหญ่และกำลังจะปรากฏตัวในหน้าโซเชียลของกระดาษ น่าเสียดายที่ไม่ใช่ทุกคนในโลกที่ดีเท่าพ่อแม่ของ Baby Bink โดยเฉพาะอย่างยิ่งผู้ลักพาตัวกล้าได้กล้าเสียสามคนที่แสร้งทำเป็นช่างภาพจากหนังสือพิมพ์ ลักพาตัว Baby Bink ได้สำเร็จพวกเขามีช่วงเวลาที่ยากขึ้นในการจับคนพาลซึ่งไม่เพียง แต่จะนำหน้าพวกเขาไปหนึ่งก้าว แต่ดูเหมือนว่าจะฉลาดกว่าอาชญากรสามคนเล็กน้อย
ผู้กำกับ
- Patrick Read Johnson
บริษัท ค่ายหนัง
- Twentieth Century Fox
นักแสดง
- Joe Mantegna
- Lara Flynn Boyle
- Joe Pantoliano
- Brian Haley
- Cynthia Nixon
- Fred Thompson
- John Neville
โปสเตอร์หนัง
รีวิว
หากคุณจำการ์ตูนเรื่อง TOM & JERRY เกี่ยวกับทารกที่คลานออกจากบ้านและขึ้นไปบนตึกระฟ้าได้ Baby’s Day Out ก็เป็นไปได้สูงว่าคุณจะรู้ว่าจะเกิดอะไรขึ้นใน BABY’S DAY OUT เพราะในที่สุด ก็มีใครสักคนที่สามารถนำสถานการณ์ที่คุ้นเคยและเสี่ยงภัยมาสู่จอภาพยนตร์ได้ ซึ่งก็ถือว่าดีทีเดียว แต่เรื่องนี้กลับเลียนแบบ HOME ALONE อย่างสิ้นเชิง เพราะเราเคยชินกับกับดัก หลุมพราง และอุปสรรคอื่นๆ มาแล้ว สำหรับภาพยนตร์ตลก การแสดงแบบการ์ตูนนั้นเหมาะกับภาพยนตร์ที่ทำให้คนโง่เง่ากลายเป็นแพะรับบาป เด็กวัยเตาะแตะตัวน้อยทำให้เรามีความสุขด้วยไหวพริบและความกล้าหาญในการเอาชนะอาชญากรและในการเดินทางไกลกลับบ้านของเขา แม้จะไม่ได้แย่อย่างที่บางคนเชื่อ แต่สิ่งที่เกิดขึ้นที่นี่นั้นคาดเดาได้ง่ายเกินไป เป็นเรื่องน่าทึ่งว่าทำไมเรื่องนี้ถึงทำรายได้ถล่มทลายในบ็อกซ์ออฟฟิศ!
แม้ว่าจะเป็นทายาทของเศรษฐีพันล้าน แต่ Baby Bink ก็ไม่เคยมีรูปถ่ายลงหนังสือพิมพ์เหมือนกับเด็กรวยคนอื่นๆ อย่างไรก็ตาม แม่ของเขาได้จ้างช่างภาพชื่อดังมาถ่ายรูปให้ แต่เมื่อช่างภาพมาถึง พวกเขากลับกลายเป็นคนลักพาตัวที่ลักพาตัว Baby Bink ไปและเรียกร้องค่าไถ่ อย่างไรก็ตาม Baby Bink สามารถหลบหนีจากสายตาของพวกเขาได้และเริ่มออกเดินทางผ่านเมืองในหนังสือเรื่องของเขา คนลักพาตัวพยายามจับตัวเขา แต่ดูเหมือนว่าจะตามหลังอยู่หนึ่งก้าวเสมอ
John Hughes จะไม่ถูกจดจำในแบบเดียวกับผู้สร้างภาพยนตร์ ‘ผู้ยิ่งใหญ่’ แต่ไม่ว่าจะชอบหรือไม่ก็ตาม เขารู้วิธีสร้างภาพยนตร์ประเภทนี้โดยหลับตา ภาพยนตร์เรื่องนี้ไม่เคยเกินเลยอารมณ์ขันแบบการ์ตูนของ Home Alone แต่ก็ยังสามารถตลกได้มาก เรื่องราวค่อนข้างไร้สาระ – ทารกเดินทางไปทั่วเมืองโดยจำสิ่งต่างๆ ในหนังสือเรื่องของเขาได้ อย่างไรก็ตาม อารมณ์ขันแบบการ์ตูนนั้นดีมากตลอดทั้งเรื่อง บางฉาก (ที่มีแม่ที่กังวล) และตอนจบก็อดไม่ได้ที่จะรู้สึกตื้นตัน แต่ส่วนใหญ่แล้วเป็นการแสดงตลกล้วนๆ
เหตุผลที่การแสดงตลกประสบความสำเร็จไม่ได้มาจากเด็ก – เขาน่ารักแต่ไม่เคยครอบงำแบบที่มัลคาลี คัลกิ้นทำได้ แต่เขากลับคลานไปมาอย่างไร้จุดหมายโดยใช้ “โชคของเด็ก” สิ่งที่ทำให้การแสดงตลกประสบความสำเร็จคือการแสดงตลกสามฉากของผู้ลักพาตัวที่ตลกมาก โจ แมนเทกนา นักแสดงคนโปรดของฉันมักจะแสดงได้ดีกว่าคนประเภทนี้ แต่เขาตลกมากในเรื่องนี้ ในทำนองเดียวกัน โจ แพนโทเลียโนก็แสดงหนังดังมาแล้วหลายเรื่องและตลกมากในเรื่องนี้กับเฮลีย์ Baby’s Day Out
นักแสดงสมทบก็มีใบหน้าที่มีชื่อเสียงอยู่ไม่น้อย – บอยล์แสดงฉากอารมณ์ต่างๆ ได้อย่างล้นหลาม และแมทธิว เกลฟ (The Wedding Singer) ก็ไม่มีอะไรมากให้ทำ ไมค์ สตาร์ซึ่งไม่ได้ระบุชื่อเป็นผู้ให้ข้อมูล เฟร็ด ดาลตัน ธอมป์สันเป็นตำรวจ ซินเธีย นิกสัน (Sex and the City) เป็นพี่เลี้ยงเด็ก และแอนนา เลวีน (Bad Boys, Unforgiven, The Crow) เป็นแม่ที่เข้าใจผู้อื่น ต่างก็มีบทบาทที่น่าสนใจ แต่เมื่อคนลักพาตัวออกไปนอกจอ สิ่งต่างๆ กลับไม่ดีนักและเริ่มลากยาว
ดูเหมือนว่าการเล่าซ้ำเรื่องราวในหนังจะดูไม่มีประโยชน์อะไร เพราะเนื้อเรื่องนั้นทั้งเรียบง่ายจนมองไม่เห็นและเป็นการเล่าซ้ำซีรีส์ Home Alone ที่น่าเบื่อ ภาพยนตร์เรื่องนี้เป็นการ์ตูนที่ขาดการสั่งสอนศีลธรรมแบบที่เด็กๆ คาดหวังจากภาพยนตร์ ซึ่งเห็นได้ชัดว่าเป็นเช่นนั้น โดยคำนึงถึงกฎพื้นฐานของเหตุและผล (แกล้งทำเป็นว่าคุณเป็นกล้วย เตรียมรับการโจมตีจากกอริลลาหิวโหย) แม้แต่ทารกยังตระหนักถึงหลักการสากลเหล่านี้มากกว่าตัวร้าย ซึ่งใช้เวลาตลอดทั้งเรื่องในการถูกวัตถุที่ไม่มีชีวิตโจมตีในลักษณะเดียวกับไวลี อี. ไคโอตี้ เช่นเดียวกับสุนัขที่กล่าวถึงข้างต้น
ความชั่วร้ายโดยธรรมชาติของอาชญากรและแรงจูงใจที่ชั่วร้ายเป็นตัวกำหนดความล้มเหลวของพวกเขา ไม่ว่าการกระทำของพวกเขาจะเป็นรูปแบบใดก็ตาม ฉากที่โดดเด่นสองฉากคือฉากที่อวัยวะเพศที่ร้อนระอุ (ดูบทสนทนาตัวเลือกด้านบน) และฉากแอ็กชั่นในสวนสัตว์ เช่นเดียวกับภาพยนตร์ส่วนใหญ่ (ซึ่งเป็น ‘เนื้อเยื่อแห่งคำพูด’ จริงๆ) ตอนจบที่เกิดขึ้นในสถานที่ก่อสร้างนั้นยืมองค์ประกอบจากวัฒนธรรมสมัยนิยมทั้งหมด รวมถึงวิดีโอเกม Donkey Kong และการ์ตูนเรื่อง The Riveter ของโดนัลด์ ดั๊ก ผู้ชมที่มีจิตใจจริงจังคงมองไม่เห็นด้านตลกๆ ของคนเลวที่ถูกค้อนที่ตกลงมาฟาดหน้า
เมื่อพิจารณาโดยรวมแล้ว (และได้หัวเราะกันจนพอใจแล้ว) ก็สรุปได้ง่ายๆ ว่า BABY’S DAY OUT ควรเป็นการ์ตูนของวอลต์ ดิสนีย์ การ์ตูนเป็นวิธีเดียวที่จะอธิบายการโจมตีต่างๆ ที่เหล่าร้ายต้องเผชิญ (หรือหลบเลี่ยง) ในระหว่างที่พยายามทำให้แผนการลักพาตัวของพวกเขาประสบความสำเร็จ การล้มลงอย่างน่าขันของพวกเขาได้กลายเป็นตำนานเมื่อภาพยนตร์เข้าสู่ฉากไคลแม็กซ์ที่ไซต์ก่อสร้าง ซึ่งเผยให้เห็นกับดักที่จินตนาการได้ทั้งหมด แต่สุดท้ายแล้ว Baby Bink ก็โผล่ออกมาโดยไม่ได้รับบาดเจ็บใดๆ ขณะที่เหล่าร้ายต้องเผชิญชะตากรรมอันน่าขบขัน
นี่เป็นภาพยนตร์ประเภทที่ต้องดูดีบนกระดาษ Baby’s Day Out แต่การจะถ่ายทอดออกมาให้สมจริงนั้นไม่มีทางเป็นไปได้ อย่างน้อยก็สำหรับผู้ใหญ่ เด็กๆ น่าจะสนุกสนานกับการหัวเราะให้กับการล้มลงอย่างน่าขันและการหลบหนีที่เด็กน้อยต้องเผชิญโดยที่ไม่ถูกรถหรือผู้คนเหยียบย่ำ ภาพยนตร์เรื่องนี้น่าขบขันพอสมควรและทำหน้าที่เป็นเรื่องตลกเกี่ยวกับข้อผิดพลาด ตัวร้ายเล่นได้อย่างชำนาญโดยโจ แมนเทกนาและโจ แพนโตเลียโน และเด็กน้อยก็มีค่ามากในความยิ่งใหญ่ที่ขโมยซีนได้ทุกครั้ง ทุกๆ คนก็เหมือนกระดานชนวนเปล่าทุกครั้งที่ฉากแอ็กชั่นกลับไปสู่ช่วงเวลาของพ่อแม่ ดีสำหรับเรื่องตลกๆ แม้ว่าจะมีความไม่น่าจะเป็นไปได้เหมือนการ์ตูนก็ตาม
เรื่องนี้เป็นเรื่องเกี่ยวกับอาชญากรโง่ๆ สามคนที่ลักพาตัวเด็กทารกที่น่ารัก แต่ปรากฏว่าเด็กทารกฉลาดกว่าพวกเขา และซ้ำแล้วซ้ำเล่า ไม่เพียงแต่จะได้เปรียบแต่ยังทำร้ายพวกเขาอย่างน่ากลัวอีกด้วย เป็นหนังที่ขาดทุนมหาศาล…และน่าเศร้า เพราะเป็นหนังที่ฉลาดและตลก ในหลายๆ ด้าน มันเหมือนกับ “Home Alone” แต่มีเด็กทารกแทนที่จะเป็น McCauley Culkin…รวมกับ Sweetpea จำนวนมากจากการ์ตูน Popeye ฉันดูภาพยนตร์เรื่องนี้เพราะสตูดิโอแจกตั๋วฟรี…หวังอย่างยิ่งว่าภาพยนตร์จะได้รับความนิยม แต่ก็ไม่เป็นเช่นนั้น
เมื่อเราไปชมฟรี เราพาลูกสาวของฉัน…ซึ่งยังไม่ถึง 4 ขวบ และฉันดีใจมากที่เราทำเช่นนั้น Baby’s Day Out เพราะเธอหัวเราะเสียงดังมากจนคนรอบข้างหัวเราะกันหมด…เป็นภาพยนตร์ที่สมบูรณ์แบบสำหรับเด็กเล็ก แต่ฉันก็สนุกไปกับมันด้วย เพราะถึงแม้ว่าหนังเรื่องนี้จะเกี่ยวกับทารกน้อยที่หลบหนีจากอาชญากรโง่ๆ ก็ตาม แต่มันก็ยังตลกและสร้างออกมาได้ดีอีกด้วย โดยรวมแล้ว เป็นหนังที่ไม่ค่อยได้รับความสนใจมากนัก แต่สามารถให้ความบันเทิงแก่ทุกคนในครอบครัวได้
สามสหายตัวแสบยังมีชีวิตอยู่และสบายดี ลูกเล่นสามตัวลักพาตัวเด็กวัยเตาะแตะไป และความสนุกก็เริ่มต้นขึ้น ในโลกที่ไม่มีใครนอกจากคนสามคนที่มีไอคิวจำกัดที่สามารถมองเห็นภาพรอบข้างได้ เรื่องนี้อาจเกิดขึ้นได้ นอกจากนี้ คุณยังต้องระงับกฎฟิสิกส์บางประการ เช่น ด้ามไม้กวาดที่ใช้เป็นคันโยกเพื่อเหวี่ยงชายน้ำหนัก 200 ปอนด์ขึ้นไปในอากาศ 20 ฟุต ไฟแช็กที่ใช้เวลา 5 นาทีในการเผาไหม้กางเกงของชายคนหนึ่ง ขณะเดียวกันก็สร้างความเจ็บปวดอย่างน่ากลัวให้กับส่วนล่างของร่างกาย และผู้คนที่รอดชีวิตจากการตกจากที่สูง 40 ฟุตหลายครั้งในวันเดียวโดยมีอาการเจ็บปวดเพียงเล็กน้อย หากคุณรักเด็กตัวน้อยที่น่ารัก สามารถละทิ้งความรู้สึกที่เป็นจริงได้ และชอบอารมณ์ขันแบบตลกโปกฮา คุณจะต้องชอบภาพยนตร์เรื่องนี้ “Radio Rogers บอกเขาว่าเราจะกลับไปที่ติ๊กต็อกเพื่อไปรับแผล”
6.8