ดูหนัง 007 Live and Let Die (1973) เจมส์ บอนด์ 007 ภาค 8: พยัคฆ์มฤตยู 007
เรื่องย่อ
เจมส์ บอนด์ (โรเจอร์ มัวร์) ได้รับภารกิจให้ไปตามสืบเกี่ยวกับสายลับ 3 คนที่ถูกสังหารในเวลาไล่เลี่ยกัน จากการตามรอยก็นำบอนด์ไปสู่การเผชิญหน้ากับขบวนการค้ายาเสพติดระดับชาติที่ นำโดย มิสเตอร์บิ๊ก หรือชื่อที่แท้จริงของเขาก็คือ ดร.คานังก้า (Yaphet Kotto) นายกรัฐมนตรีแห่งเกาะซานโมนิค บอนด์จึงต้องทำลายแผนการของพวกมันอีกตามเคย บอนด์เดินทางไป นิวยอร์ก, นิวออร์ลีนส์ และเกาะแซนโมนิกา เพื่อสืบหาความจริง โดยเขาได้พบกับ โซลิแทร์ (Jane Seymour) หญิงสาวลึกลับที่มีพลังพยากรณ์อนาคตผ่านไพ่ทาโรต์ และเป็นมือขวาของคานังก้า อย่างไรก็ตาม บอนด์ค่อย ๆ ทำให้โซลิแทร์หันมาร่วมมือกับเขา
ในระหว่างการสืบสวน บอนด์ต้องเผชิญหน้ากับอันตรายมากมาย รวมถึงการตามล่าจาก 007 Live and Let Die บารอน ซาเมดี (Geoffrey Holder) มือสังหารผู้ลึกลับที่เกี่ยวข้องกับลัทธิวูดู และการไล่ล่าทางเรือสุดระห่ำที่กลายเป็นฉากไล่ล่าระดับตำนาน บอนด์ต้องแข่งกับเวลาเพื่อหยุดแผนการของคานังก้า ที่ตั้งใจใช้เฮโรอีนราคาถูกทำลายตลาดยาเสพติดของอเมริกาเพื่อผูกขาดการค้า และเขาต้องเอาชีวิตรอดจากกับดักสุดอันตรายก่อนจะสามารถโค่นวายร้ายรายนี้ได้
ผู้กำกับ
- Guy Hamilton
บริษัท ค่ายหนัง
- Eon Productions
นักแสดง
- Roger Moore
- Yaphet Kotto
- Jane Seymour
- Clifton James
- Julius Harris
- Geoffrey Holder
โปสเตอร์หนัง
รีวิว เจมส์ บอนด์ 007 ภาค 8: พยัคฆ์มฤตยู 007
และไม่มีอะไรเลวร้ายไปกว่านี้อีกแล้ว 007 Live and Let Die เพราะภาพยนตร์เจมส์ บอนด์ทุกเรื่องต้องการการดัดแปลงสูตรเดิมๆ ใหม่หมด การแสดงครั้งแรกของโรเจอร์ มัวร์ในบทเจบีนั้นทั้งตลกและแอ็คชั่นในระดับเดียวกัน คุณจะไม่มีวันเบื่อ แต่นี่เป็นเจมส์ บอนด์ที่แปลกประหลาดที่สุดเท่าที่เคยมีมาอย่างแน่นอน โดยมีช่วงเวลาที่แปลกประหลาดสุดๆ มากมาย เริ่มต้นด้วยเอ็มที่ไปที่บ้านของเจบีในช่วงเช้าตรู่ขณะที่เขากำลังหาข้อมูลจากสายลับชาวอิตาลีคนหนึ่ง (คุณคงชอบชุดคลุมอาบน้ำที่มีอักษรย่อของเขาใช่ไหม) ก่อนจะส่งเขาไปอเมริกาเพื่อสืบสวนพ่อค้ายาในฮาร์เล็มที่รู้จักกันในชื่อมิสเตอร์บิ๊ก เขาได้นำอุปกรณ์บางอย่างจากคิว-บรานช์มาให้ ซึ่งรวมถึงนาฬิกาที่มีประโยชน์มากด้วย ตัวคิวเอง หรือเมเจอร์ บูธรอยด์ หากคุณต้องการเรียกเขาด้วยชื่อจริงของเขา ไม่ได้ปรากฏตัวในเรื่องนี้เลย
คนผิวสีแทบทุกคนที่เจบีพบในฮาร์เล็มนั้นโดดเด่นราวกับมุสลิมในสนามบิน และแทบจะรับเงินเดือนจากมิสเตอร์บิ๊ก และพวกเขาก็มีกลอุบายมากมายที่ดูเหมือนจะไม่มีวันจบสิ้นเพื่อเล่นกับเขา สิ่งที่น่าขบขันเกี่ยวกับมัวร์ก็คือเขาเป็นคนอังกฤษแท้ๆ และไม่คิดจะเดินเข้าไปในบาร์ฮาร์เล็มสุดโหดในขณะที่แต่งตัวเหมือนดยุคแห่งเอดินบะระ ปฏิกิริยาที่ตกตะลึงของเขาเมื่อพวกมันไปยุ่งกับหัวของเขานั้นตลกมากจริงๆ จากนั้นฉากก็ดำเนินไปที่ลุยเซียนาและเกาะแคริบเบียนที่โหดร้าย เมื่อเจบีค้นพบแผนการเฮโรอีนจำนวนมาก มีการไล่ล่าบนเรือเร็วข้ามหนองบึงเป็นเวลานานเป็นพิเศษ ซึ่งเจบีได้พบกับนายอำเภอเจ.ดับเบิลยู. เปปเปอร์ ซึ่งเป็นคนบ้านนอกทางใต้ที่เป็นแบบแผนที่สุด ลองนึกถึงนักธุรกิจเท็กซัสจากเดอะซิมป์สันส์ดู แล้วคุณจะเข้าใจเอง เจบียังได้หลบจระเข้ที่หิวโหยกว่าร้อยตัว และทำโซลิแทร์ นักอ่านไพ่ทาโรต์ของมิสเตอร์บิ๊กหลายครั้งอีกด้วย
ฉันไม่แน่ใจว่าคนร้ายประเภทไหนที่ใช้เครื่องอ่านไพ่ทาโรต์เพื่อช่วยทำธุรกิจ แต่เมื่อคุณล้อมรอบตัวเองด้วยคนบ้ามือขอที่ชื่อ Tee-Hee คนอ้วนเงียบๆ ชื่อ Whisper และนักบวชชั้นสูงที่ดูเหมือนจะฆ่าไม่ตายชื่อ Baron Samedi คุณก็จะกลายเป็นคนร้ายที่ร้ายแรงจริงๆ ใช่ไหม? เขายังพูดจาโอ้อวดเกี่ยวกับแผนหลักของเขาว่าได้ผลอย่างไรก่อนที่จะพยายามฆ่า JB อย่างช้าๆ เห็นได้ชัดว่ามันสมเหตุสมผลมากกว่าการยิงเขาทันที พวกเขาจะได้เรียนรู้เมื่อไหร่ แม้ว่ามัวร์จะเป็นนักแสดงที่อายุมากที่สุดที่เปิดตัวเป็นบอนด์ (46 ปี) แต่ดูเด็กกว่าคอนเนอรี่ และในขณะที่ฌอนเป็นคนหยาบกระด้างและเป็นคนสก็อต มัวร์ก็สงบและสง่างามอยู่เสมอ แม้จะเผชิญกับอันตราย (นิ้วถูกตัด งูในอ่างอาบน้ำ ถูกจระเข้/ฉลามกิน)
ทุกอย่างที่ชาวอังกฤษเคยคิดว่าเป็น เขาเป็นคนประชดประชันที่นักแสดงบอนด์คนอื่นไม่มี แม้ว่าภาพยนตร์บางเรื่องของเขาอาจจะดูไร้สาระในแฟรนไชส์ แต่ Moore ก็เป็นตัวละครที่ฉันชอบที่สุดเสมอมา และปืนพกขนาดใหญ่และซองปืนที่เขาใช้ในตอนท้ายนั้นดูแมนกว่า Walther PPK ที่อ่อนแอสุดๆ มาก และถึงแม้ฉันจะไม่ใช่แฟนตัวยงของ Paul McCartney แต่คุณต้องชอบเพลงประกอบนั้นแน่ๆ! 007 Live and Let Die มันทั้งน่าตื่นเต้นและน่าจดจำในเวลาเดียวกัน และยังเป็นการเปรียบเทียบอีกแบบหนึ่งในภาพยนตร์เจมส์ บอนด์ที่แปลกประหลาดที่สุดเท่าที่มีมา MI6, Harlem, Pimps, Paul McCartney, Gators, Heroin, Voodoo, Snakes, Sharks, Clairvoyance, Rednecks, Afros, Fake Afros, Fillet of Soul, Human Scarifice, Scarecrows และชายหัวเล็กในหมวกทรงสูงที่แพ้การต่อสู้กับไก่ นี่เป็นภาพยนตร์เจมส์ บอนด์หรือว่าทั้งโลกบ้าไปแล้ว
ฉันดูเรื่องนี้ครั้งแรกในช่วงต้นยุค 90 บนเครื่องวีเอชเอส กลับมาดูอีกครั้งเมื่อไม่นานนี้ นี่เป็นภาพยนตร์เรื่องที่แปดในซีรีส์เจมส์ บอนด์ และเป็นภาพยนตร์เรื่องแรกที่โรเจอร์ มัวร์รับบทเป็นเจมส์ บอนด์ ในเรื่องนี้ สายลับ 007 ถูกส่งไปนิวยอร์กเพื่อสืบสวนการเสียชีวิตของสายลับอังกฤษสามคน ทำให้เขาต้องพบกับคานังกาและมิสเตอร์บิ๊ก ทำให้เขาต้องติดอยู่ในโลกแห่งอันธพาล เผด็จการ ผู้ค้ายา และนักเล่นไสยศาสตร์วูดู ในเรื่องนี้ บอนด์ต้องเผชิญหน้ากับดร.คานังกา บารอน ซาเมดี (สิ่งมีชีวิตเหนือธรรมชาติ) จระเข้ดุร้าย งูพิษ ทีฮี ลูกน้องที่มีมือเป็นคีม ดัมบาลา ลูกน้องที่ชื่นชอบงูและสวมหนังแพะบนหัว วิสเปอร์ ชายอ้วนที่พูดไม่ชัด และลูกน้องหลายคนที่สวมเสื้อยืดสีแดงและกางเกงสีน้ำเงิน บอนด์ได้ผ่อนคลายกับมาเดลีน สมิธ เจน ซีเมอร์ และกลอเรีย เฮนดรี้ สาวน้อยที่มีกล้ามเนื้อเฉียงข้างลำตัวและกล้ามเนื้อหน้าท้องตรงที่กระชับอย่างน่าทึ่ง ภาพยนตร์เรื่องนี้มีฉากไล่ล่าทางเรือที่สวยงาม ซึ่งถ่ายภาพออกมาได้สวยงามมากในลุยเซียนาบริเวณอ่าวไอริช ฉันเป็นแฟนตัวยงของภาพยนตร์ที่ถ่ายทำในบริเวณหนองน้ำและอ่าวในลุยเซียนา ในนวนิยาย ทีฮีเป็นลูกน้องที่ไม่มีกรงเล็บโลหะ และเขาหักนิ้วก้อยของมือซ้ายของบอนด์ ในนวนิยาย เสียงอันแผ่วเบาของวิสเปอร์ถูกกล่าวหาว่าเกิดจากวัณโรคในช่วงวัยทารก
Live and Let Die เป็นการเปิดตัว Roger Moore ในบทบาท James Bond คนใหม่ 007 Live and Let Die ก่อนหน้านี้ บอนด์รับบทโดย Sean Connery บ่อยที่สุด โดยมีข้อยกเว้นเพียงประการเดียวคือบทบาทสั้นๆ ของ George Lazenby ในปี 1969 (On Her Majesty’s Secret Service) Moore แตกต่างจาก Connery และ Lazenby มาก เขารับบทเป็นบอนด์ที่ผ่อนคลาย มีเสน่ห์ และมีอารมณ์ขันมากขึ้น ตลอดหลายปีที่ผ่านมา หลายคนบอกว่าบอนด์ในบทบาทของ Moore ขาดความโหดร้ายของ Connery และความเป็นชายที่แข็งแกร่ง แต่จริงๆ แล้ว Moore ไม่ใช่นักแสดงประเภทที่จะเล่นเป็นบอนด์ในลักษณะนั้น เขาแค่ใช้จุดแข็งของตัวเองและสร้างบอนด์ที่คล้ายกับสไตล์การแสดงของเขา ฉันรู้สึกว่า Roger เป็น 007 ที่น่ารักอย่างสมบูรณ์แบบ แม้ว่าจะแตกต่างไปจากตัวละครในนิยายก็ตาม แต่ยังคงเป็นฮีโร่บนจอที่ปลุกเร้า
เรื่องราวนี้ส่ง James Bond ไปไขคดีการสังหารสายลับอังกฤษสามคน คนหนึ่งถูกฆ่าในนิวยอร์ก คนหนึ่งในนิวออร์ลีนส์ และคนที่สามบนเกาะแคริบเบียนที่ฝึกวูดู บอนด์เริ่มภารกิจในนิวยอร์ก ซึ่งเขาได้พบกับอันธพาลผิวดำที่น่ารังเกียจชื่อมิสเตอร์บิ๊กและโซลิแทร์ (เจน ซีเมอร์) ผู้ช่วยนักอ่านไพ่ทาโรต์สุดหล่อของเขา บอนด์มุ่งหน้าไปยังแคริบเบียน ซึ่งเขา “เชื่อมโยง” มิสเตอร์บิ๊กกับมหาเศรษฐีที่ลักลอบขนยาเสพติดชื่อดร.คานังกา จากนั้นจึงเดินทางไปยังนิวออร์ลีนส์ ซึ่งบอนด์ค้นพบว่าแผนหลักของคานังกาคือการจัดหาเฮโรอีนฟรีจำนวนมากให้กับผู้ติดยาทั่วโลก สร้างประชากรที่พึ่งพายาจำนวนมาก และตั้งตัวเองเป็นผู้จัดหาที่ผูกขาดการค้ายาเสพติดทั่วโลก
เพลงไตเติ้ลที่ร้องโดย Paul McCartney และ Wings เป็นหนึ่งในเพลงที่ดีที่สุดในซีรีส์ เป็นเพลงที่มีชีวิตชีวาและทรงพลังซึ่งเหมาะกับสไตล์และช่วงเวลาของภาพยนตร์ได้อย่างลงตัว Yaphet Kotto เป็นคนเลวที่สมเหตุสมผล (ฉากการตายของเขาในตอนจบนั้นทั้งตลกและน่าจดจำ); ซีเมอร์เล่นเป็นสาวบอนด์ได้ยอดเยี่ยมมาก มีฉากต่างๆ ที่ดีตามที่เราคาดหวังจากซีรีส์บอนด์ โดยเฉพาะฉากการไล่ล่าทางเรือที่น่าตื่นตาตื่นใจในหนองบึงหลุยเซียนา ฉากที่เกี่ยวข้องกับจระเข้หิวโหยหลายตัว และฉากที่ลื่นไหลที่บอนด์หลบหนีจากตำรวจเกาะที่ทุจริตบนรถบัสสองชั้นที่เชื่องช้าและเชื่องช้า ภาพยนตร์เรื่องนี้ยังมีจุดลบอยู่บ้าง แต่ก็ไม่มากเกินไป ตัวละครบารอน ซาเมดีไม่เข้ากับภาพยนตร์ (ลองดูฉากปิดที่ตลกขบขันซึ่งดูเหมือนจะบอกเป็นนัยว่าซาเมดีเป็นอมตะ) และตำรวจทางใต้ที่ทะนงตนของคลิฟตัน เจมส์ก็เป็นตัวละครที่ไม่โตและน่ารำคาญ ซึ่งอาจจะถูกตัดออกจากฉบับตัดต่อก็ได้ โดยรวมแล้ว นี่เป็นจุดเริ่มต้นที่ดีของยุคของมัวร์ จุดที่น่าสนใจอย่างหนึ่งคือ Live and Let Die ยังมีฉากในบ้านของบอนด์ตอนเริ่มต้นอีกด้วย….. ก่อนหน้านี้เราเคยเห็นว่าบอนด์อาศัยอยู่ที่ไหนเพียงครั้งเดียวเท่านั้น ซึ่งก็คือตอนเริ่มต้นของ Dr. No.
แต่หนังเรื่องนี้ทำให้ฉันยิ้มได้ ส่วนหนึ่งเพราะฉันยังเด็กพอที่จะจำได้ว่ามันเป็นอย่างไรเมื่อออกฉาย ถ้าหนังเรื่องนี้เป็นบอนด์เพื่อเงิน อย่างน้อยก็ถือว่าทำได้ดี มีตัวละครประกอบที่สดใส สไตล์ภาพที่โดดเด่น เพลงไตเติ้ลที่ยอดเยี่ยมจากพอล แม็คคาร์ทนีย์ และที่สำคัญที่สุดสำหรับอนาคตของมัวร์ในซีรีส์นี้ ก็มีมุกตลกที่โดนใจมาก ฉันชอบตอนที่ทีฮีตัวร้ายบิดปากกระบอกปืนให้ผิดรูปด้วยแขนคีมโลหะ 007 Live and Let Die จากนั้นก็หัวเราะคิกคักเมื่อเขาส่งมันกลับคืน “ตลกดีที่สิ่งเล็กๆ น้อยๆ ทำให้เขารู้สึกสนุก”
จูเลียส แฮร์ริสดูคุกคามแต่ก็มีเสน่ห์ในบททีฮี เขาเงียบมาก ยกเว้นตอนที่เขาจับบอนด์ยัดลงในบ่อจระเข้และแนะนำว่าวิธีที่ดีที่สุดในการปลดอาวุธสัตว์ร้ายคือพยายามถอนฟันของมัน ยาเฟต ค็อตโต ตัวร้ายหลักก็มีช่วงเวลาของเขาเช่นกัน แต่มีการเปลี่ยนแปลงตัวละครที่แปลกๆ ในตอนแรก เขารับบทเป็นรอน โอนีลผู้เย็นชาใน “Superfly” และในตอนท้าย เขารับบทเป็นชาร์ลส์ เกรย์ผู้แสนหวานใน “Diamonds Are Forever” เจน ซีเมอร์คือคนที่บอนด์สนใจ และเหตุผลที่เธอคบกับเขาเป็นอีกเรื่องหนึ่งที่ไม่ควรคิดนาน
อย่างไรก็ตาม มีตัวละครที่ยอดเยี่ยมสองตัวในภาพยนตร์เรื่องนี้ ซึ่งยิ่งใหญ่กว่าตัวละครใดๆ ที่เคยเห็นในภาพยนตร์เรื่องบอนด์มาก่อน ซึ่งทำงานร่วมกันเพื่อแก้ไขข้อโต้แย้งใดๆ ที่ว่าภาพยนตร์เรื่องนี้ “เป็นการ์ตูนเกินไป” คลิฟตัน เจมส์รับบทเป็นนายอำเภอบ้านนอก เจ.ดับเบิลยู. เปปเปอร์ ผู้พูดจาบ้าๆ บอๆ เรื่อยๆ ในขณะที่บอนด์กำลังไล่ตามฉากไล่ล่าอันแสนไร้สาระของเขา เจมส์ทำทุกวิถีทางในทุกฉากที่เขาปรากฏตัว กลิ้งลิ้นไปมา เล่นกับทุกคนและทุกสิ่ง และถ่ายทอดภาพจำแบบเดิมๆ ของชาวใต้ได้อย่างสมบูรณ์แบบจนแทบจะสำลีหลุดออกจากหู นักวิจารณ์ภาพยนตร์เจมส์ บอนด์ที่บ่นว่าควรดื่มวอดก้ามาตินี่แบบเขย่าๆ ไม่ใช่คน แล้วปล่อยให้คนอื่นๆ สนุกสนานไปกับความบ้าคลั่ง ซีรีส์เรื่องนี้ควรจะสนุก ถ้าคุณอยากดูการจารกรรมจริงจัง ก็ไปดูเรื่อง “Smiley’s People” (ฉันยอมรับว่า Pepper ไม่ควรกลับมาในภาพยนตร์เรื่องเจมส์ บอนด์ภาคต่อไป นั่นเป็นความผิดพลาด)
ตัวละครที่โดดเด่นอีกตัวหนึ่งคือ Geoffrey Holder ซึ่งอาจเป็นตัวละครที่ลึกลับที่สุดในซีรีส์ทั้งหมด นั่นคือ Baron Samedi เขาเป็นคนเหนือธรรมชาติหรือเปล่า เขาแค่บ้าเพราะความร้อนหรือเปล่า เขาแตกต่างอย่างแน่นอน เขาเป็นคนที่เข้าข้างคนร้ายโดยที่ไม่ทำตัวเป็นหนึ่งในพวกนั้น รูปลักษณ์ของเขาที่ดูน่าขนลุกอยู่เสมอ ไม่ว่าจะเต้นรำในฉากโปรดักชั่นของโรงแรมใหญ่ หรือนั่งเป่าขลุ่ยอย่างเงียบๆ ในสุสาน ทำให้คุณสงสัยว่าเวทมนตร์คาถานั้นมีอะไรอยู่กันแน่
6.9